(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)– ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਫਲੋਰਾ-ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਅੰਸ਼ਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਇਸਦੀਆਂ ਚੋਣ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਅਤੇ ਚੋਣ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਵਿੱਚ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਯਾਤਰਾ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਇੱਕ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ (ਬੀਜੇਪੀ) ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਦੇ ਨੁਮਾਇੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਚੋਣ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਭਿਆਸ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਇਸ ਸੱਦੇ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਾਰਥਿਕ ਜਸ਼ਨ ਦਾ ਉਹ ਗਵਾਹ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ।
ਜਦੋਂ ਵੀ ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਅਗਾਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ – ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਹੌਲ ‘ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਾਵੀ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ – ਦੋ ਸਮੂਹਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਦੁਸ਼ਮਣੀ ਦੇ ਹੰਗਾਮੇ ਵਿਚ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਛਤਾਵੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਲੜਾਇਆ ਅਤੇ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰਨਾ – ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਵਲੋਂ ਵੋਟ ਲਈ ਇਕ ਵੱਡੀ ਰਕਮ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕਰਨੀ ਆਮ ਜਿਹੇ ਲਾਰੇ ਲੱਪੇ, ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਇਹ ਕਿੰਨਾ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਦੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਸਮਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਵਰਗ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਤਾਕਤਵਰ ਦਬਦਬੇ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਜ਼ਬਰਦਸਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਪਵਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪੋਲੰਿਗ ਬੂਥਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਜਾਤੀ ਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿਘਨਕਾਰੀ ਤੱਤਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਸਮੂਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਇਹ ਅੰਨ੍ਹੇਵਾਹ ਏਕਾਧਿਕਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਰਗਰਮ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਮੀਡੀਆ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬੇਨਕਾਬ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਪਟੜੀ ਤੋਂ ਉਤਾਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਇਸ ਸਾਲ, 19 ਅਪ੍ਰੈਲ ਤੋਂ 1 ਜੂਨ ਤੱਕ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਰਹੇ ਚੌਣ ਦੰਗਲ ਲੋਕਾ ਵਲੋਂ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਕੁਝ ਬਿਹਤਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨਾ ਆਮ ਨਿਯਮ ਹੈ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਹ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹਨ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਨਵੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਨਹਿਰੂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਖਾਸ ਸ਼ਾਸਨ ਸੀ ਜੋ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਚੱਲਿਆ। ਪਰ ਤਬਦੀਲੀ ਦੀ ਮੰਗ ਵਿੱਚ ਅਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਦੀ ਇਹ ਗਰਮੀ ਸੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਛੇਤੀ ਹੀ ਬਦਲ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਸਨ ਅਤੇ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ ਨੂੰ ਢਾਹ ਲਾਉਣ ਲਈ ਨਵੀਆਂ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦਾ ਗਠਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਰ ਚੋਣ ਇਹ ਮੌਕਾ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਕੀ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਦੌਰ ਹੈ ਜੋ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੁਕਣ ਅਤੇ ਸੁਣਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਉਣ ਅਤੇ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਲਈ ਰਣਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਚੌਣਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਕੁਝ ਭੁਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਘੜਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹਰਮਨਪਿਆਰੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੇ ਸਟ੍ਰਾਈਕ ਰੇਟ ਨਾਲ ਮੈਦਾਨ ਵਿਚ ਉਤਾਰਨ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵੋਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਣ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਤੱਕ, ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨੂੰ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਰੁੱਝ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਚੋਣਾਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਨਿਰਣਾਇਕ ਕਾਰਕ ਕੀ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਉਹ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਨਗੇ।
ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੋਣਾਂ 2024 ਨਿਰਣਾਇਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨਰਿੰਦਰ ਮੋਦੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਾਕੀ ਵਿਰੋਧੀ ਧਿਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਸਿੱਧੀ ਲੜਾਈ ਹੈ। ਇਸ ਵਾਰ ਮੋਦੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਭਲੀ-ਭਾਂਤ ਜਾਣੂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚੋਣਾਂ ਲੜ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਉਸ ਦੀ ਕਾਰਗੁਜ਼ਾਰੀ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਆਮ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿਰੋਧੀ ਪੈਂਤੜਾ ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਕਾਂਗਰਸ ਇਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੈ ਅਤੇ 2014 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਿਸ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਲਈ ਉਸ ਨੂੰ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਖ਼ਤਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਨਵੇਂ ਵੋਟਰਾਂ ਅਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵੋਟਰਾਂ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਬਿਰਤਾਂਤ ਅਤੇ ਨਵੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੇਤੂ ਪੱਖ ‘ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜਾਇਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਹਿਲੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅਕਸਰ ਪਾਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। 2019 ਦੀਆਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਲਗਭਗ 33 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਅਸਲੀ ਵੋਟਰਾਂ ਨੇ ਵੋਟ ਨਾ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ, ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰ ਵਜੋਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਬਾਰੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਆਬਾਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਜੋ ਉਭਰ ਰਹੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਨੂੰ ਅਰਥਹੀਣ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਰ ਚੋਣ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਸਮਾਜਿਕ, ਆਰਥਿਕ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਨਤੀਜੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦਾ ਚੋਣ ਲੋਕਤੰਤਰ ਇਕੱਲੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸੰਪੂਰਨ ਅਭਿਆਸ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ, ਸਮਾਜ, ਜਾਤ, ਧਰਮ, ਖੇਤਰ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕਾਰਕਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਣ ਲਈ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਅਧਿਐਨ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇਸ ਤੱਥ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਿਕਾਸ ਕਦੇ ਵੀ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ ਜਿਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਉਮੀਦਵਾਰ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਉਮੀਦਵਾਰ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਕੁੱਦਣ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਸ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪਰਿਵਾਰਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਜਾਤੀ ਦੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਜੋ ਉਸਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇਗੀ ਜਾਂ ਇਹ ਉਸਦੇ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਰੁਖ ਕਾਰਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵੱਲ ਧੱਕਦੀ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਕਾਰਕ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜਕੱਲ੍ਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗਿਣਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਪਹੁੰਚ। ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਵੀਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਦੇ-ਕਦੇ ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਉਮੀਦਵਾਰੀ ਲਈ ਪਸੰਦੀਦਾ ਚੋਣ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਉਮੀਦਵਾਰ ਉਸ ਦੇ ਬਣਾਏ ਬਿਰਤਾਂਤ ਵਿਚ ਫਿੱਟ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਨਘੜਤ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਸ਼ਿੰਗਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੰਦੇਸ਼ਖਾਲੀ ਦਹਿਸ਼ਤ ਤੋਂ ਕਿਸਮਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਭਾਜਪਾ ਨੇ ਹਿੰਸਾ ਤੋਂ ਬਚੀ ਰੇਖਾ ਪਾਤਰਾ ਨੂੰ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਉਤਾਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਟੀਐਮਸੀ ਦੇ ਗੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਫ਼ੋਨ ‘ਤੇ ਬੁਲਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਉਸਦੀ “ਸ਼ਕਤੀ ਸਵਰੂਪ” ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਇੱਕ ਵਿਲੱਖਣ ਰੁਝਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਜੋ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ੂਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀ ਟੀਐਮਸੀ ਨੂੰ ਵੱਡਾ ਝਟਕਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ।
ਹਰ ਵੋਟ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਚਾਰ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਵੋਟਰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੰਚਾਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਚੋਣਾਵੀ ਰੌਣਕਾਂ ਅਤੇ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਰੌਣਕ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪੋਲੰਿਗ ਬੂਥਾਂ ‘ਤੇ ਵੋਟਰ ਚੁੱਪ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਉਹ ਕੜਵੱਲ ਦੀ ਤੀਬਰਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਲੰਘ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਤ ਹਨ ।
ਜਿਥੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਸ਼ਵ ਸ਼ਕਤੀ ਵਜੋਂ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੈ। ਹਰ ਚੋਣ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਪੌੜੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਖੰਭ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਈ.ਵੀ.ਐਮ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਸਾਡੇ ਮਨ ਦੇ ਗੋਲੇ ਨੂੰ ਚਮਕਦਾ ਹੋਇਆ ਇੱਕ ਸੁਪਨਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸਦੀ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ‘ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਯਥਾ-ਸਥਿਤੀ ਲਈ ਵੋਟ ਕਰੋ ਜਾਂ ਬਦਲਾਅ ਲਈ ਵੋਟ ਕਰੋ, ਫੈਸਲਾ ਸਾਡਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹੀ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਸੁੰਦਰਤਾ ਹੈ।
Surjit Singh Flora is a veteran journalist and freelance writer based in Brampton Canada
Surjit Singh Flora, Havelock Drive, Brampton, ON L6W 4A5, Canada
647-829-9397
ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
