(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਯੁੱਗ ਪਲਟਾਉਣ ਲਈ ਲੜਦੇ ਰਹਿਣਾ,ਜੰਗੀ ਯੋਧੇ ਕਰਦੇ ਸਦਾ ਅਭਿਆਸ ।
ਭਲਿਆਂ ਵੇਲ਼ਿਆਂ ਲਈ ਬਾਲ ਮਸ਼ਾਲਾਂ,ਹੋਂਦ ਲਈ ਤੁਰਦੇ ਰੱਖ ਪੂਰੀ ਆਸ ।
ਕੁੱਲ ਗੈਰ-ਜਮਹੂਰੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਤੋੜਨਾ,ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਮੁਹਰੇ ਲਾ ਭਜਾਉਣੀ ਹੈ,
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਕੀ ਕੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ,ਉਹੋ ਜਿਹੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨੂੰ ਰਹੇ ਨੇ ਤਰਾਸ਼ ।
ਲੰਬੀਆਂ ਉਮੀਦਾਂ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਤੁਰ ਰਹੇ,ਲਮਕਵੇਂ ਘੋਲ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੇ ਨੇ ਉਹ,
ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਜਾਏ ਤੁਰੇ ਪਹਿਨੇ ਸੂਹੇ ਕੁਰਬਾਨੀ-ਲਿਬਾਸ ।
ਸ਼ਹੀਦੋ ਤੁਹਾਡੀ ਸੋਚ ਤੇ,ਪਹਿਰਾ ਦੇਣਾ ਠੋਕ,ਰੋਹੀਲੀਆਂ ‘ਵਾਜ਼ਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ,
ਜ਼ਮੀਨ ਵੀ ਨਵਾਂ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਰਹੀ ਹੈ,ਸ਼ਾਹਦੀ ਵੀ ਭਰ ਰਿਹਾ ਸੱਚੀਂ ਆਕਾਸ਼ ।
ਲੋਕ-ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਫੈਲਾ ਰਹੇ ਅਸਲੀ ਸਮਝ,
ਕੁੱਲੀ ਗੁੱਲੀ ਜੁੱਲੀ ਹਰ ਇੱਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਆਊਗੀ ਥੁੜਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਦੇ ਰਾਸ ।
ਕਿਰਤੀ ਕਾਮਿਆਂ ਦੀ ਮੰਦਹਾਲੀ,ਐਸ਼ਾਂ ਮਾਣਦੀਆਂ ਜੋ ਵਿਹਲੀਆਂ ਜੋਕਾਂ ਨੇ,
ਕਿਹੜੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਫੈਲ ਰਹੀਆਂ ਨੇ,ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤਲਾਸ਼ ।
ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇ ਧੋਖੇ,ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੇ ਵਾਅਦੇ,ਕਾਲੇ ਸਮਿਆਂ ‘ਚ ਵਿਚਰ ਰਹੇ,
ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੇਚ ਦਾ ਵਕਤ ਲਿਆਉਣਾ,ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣੇ ਕੋਈ ਦਿਲ ਨਿਰਾਸ਼ ।
ਤਾਨਾਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ ਭਰਮ ਸੀ ਉਦੋਂ ਕਿ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਖੇਤੋਂ ਨਿਹੱਥੇ ਕਰ ਦਏਗੀ,
ਉਦੋਂ ਵੀ ਕਿਰਤੀਆਂ ਲੜਿਆ ਸੀ ਅੰਦੋਲਨ,ਏਕੇ ਵਿੱਚ ਭਰ ਕੁੱਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ।
ਸੁਖਦੇਵ ਸਿੱਧੂ
