(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਸਾਡੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਸਾਂਝ ਸੀ ਪੁਰਾਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ ਤੜੱਕ ਕਰਕੇ।
ਰੋ ਰੋ ਨੈਣਾਂ ‘ਚੋਂ ਮੁਕਾਅ ਲਿਆ ਪਾਣੀ ਟੁੱਟ ਗਈ ਤੜੱਕ ਕਰਕੇ।
ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਖੇਡ ‘ਗੇ ਚਲਾਕੀਆਂ ।
ਲਾ ‘ਗੇ ਅੰਬਰ ਦੀ ਹਿੱਕ ਨੂੰ ਵੀ ਟਾਕੀਆਂ।
ਸਾਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬਹਿ ਗਈ ਉਮਰ ਨਿਆਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ ——-
ਸੱਚਾ ਝੂਠ ‘ਤੇ ਮੁਲੰਮਾ ਜੋ ਚੜ੍ਹਾ ਗਏ ।
ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ।
ਆਪਾਂ ਅਣਭੋਲ ਦੁਨੀਆਂ ਸਿਆਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ ————
ਹੋਏ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਮਜ਼ਬੂਰ ਸੀ ।
ਆਪੋ ਅਪਣੀ ਥਾਂ ਦੋਵੇਂ ਬੇਕਸੂਰ ਸੀ।
ਇੱਕ ਤੰਦ ਨਾ ਉਲ਼ਝ ਗਈ ਸੀ ਤਾਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ——-
ਜਿਹੜੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ ਅਵੱਲੇ ਰੋਗ ਸਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਨਾ ਉਹ ਮਰੇ ਨਾ ਜਿਉਂਦਿਆਂ ‘ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ।
ਰੁੱਸ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਹਾਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ ————–
ਵਾਰੇ ਸ਼ਾਹ ਦੇ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋੜੀਂ ਫਿਰਦੈ ।
ਪਿੰਡ ਰੰਚਣਾਂ ਵਾਲ਼ਾ ਵੀ ਜੋੜੀਂ ਫਿਰਦੈ ।
ਸਾਡੀ ਹੀਰ ਰਾਂਝੇ ਵਾਂਗਰਾਂ ਕਹਾਣੀ , ਟੁੱਟ ਗਈ ————–
ਮੂਲ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ,
ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਧੂਰੀ ਜਿਲ੍ਹਾ ਸੰਗਰੂਰ ।
9914836037
