ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਕੁੱਖ

ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਫਲੋਰਾ

ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦਿਓ,

ਜੋ ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ

ਵਿਛੋੜੇ ਦੀ ਸੂਝ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ,

ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਬੋਲਦੇ ਹਨ,

ਕੁਝ ਗੁਆਉਣ ਦੇ ਡਰ ਨਾਲ,

ਈਰਖਾ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿਚ,

ਸਾਰੇ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਘਿਣਾਉਣੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ,

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ,

ਨਫ਼ਰਤ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ,

ਮੈਂ ਅਚਾਨਕ ਮਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ,

ਚੰਦਰਮਾ, ਤਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ,

ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਲੱਭਦਾ ਹਾਂ,

ਪਿਆਰ ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਤੱਕ,

ਅੱਖਾਂ ਹੰਝੂਆਂ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,

ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਰੰਗ,

ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਡੂੰਘਾਈ,

ਧਰਤੀ ਮੈਨੂੰ ਖਾਲੀ ਜਾਪਦੀ ਸੀ,

ਪਿਆਸ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਝੀਲ ਵਿਚ,

ਤੜਫਦੇ ਦੇ ਦਿਲ ਵੱਲ,

ਜਦੋਂ ਅਛੂਤਤਾ ਤੁਹਾਡੀ ਹੈ,

ਮੈਨੂੰ ਛੂਹਣ,

ਦੇ ਪਲ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ,

ਜੰਗਲ, ਪਹਾੜ, ਸਾਗਰ ਅਤੇ ਅਥਾਹ ਕੁੰਡ

ਅਤੇ ਅਸਮਾਨ,

ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨਹੀਂ ਰੱਜੇਗੀ,

ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਭਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚ ਗਿਆ,

ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਘੰਟਿਆ ਤੱਕ

ਰੀਝਾ ਲਗਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਦਿਨ

ਮੈਨੂੰ ਤੱਕਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਸਨ

ਪਰ ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ

ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਇਮਾਨਦਾਰ ਦਿਲ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਦਿਓ,

ਜੋ ਹੰਕਾਰ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ।