(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)- ਮਨੁੱਖ ਇਕ ਬੱਚੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਨਮ ਲੈਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਬੱਚਾ ਜਨਮ ਲੈਦਾ ਹੈ,ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਮਨੁੱਖ ਵਜੋਂ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਨਮਾਨ ਜਨਕ ਜੀਵਨ ਜਿਊਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਆਜ਼ਾਦੀ,ਸਮਾਨਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਤ ਅਤੇ ਜਿਊਣ ਦੇ ਹੱਕ ਨਾਲ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵੱਧਣਾ ਨਿਡਰ ਹੋ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਖੁੱਲੇ ਰਸਤੇ ਉਪਲਬਧ ਹਨ।ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨਾਲ ਲਿੰਗ,ਨਸਲ,ਭਾਸ਼ਾਂ,ਧਰਮ,ਵਿਚਾਰ,ਜਨਮ,ਰੰਗ,ਖੇਤਰ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਵਿਤਕਰਾ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਦਸ ਦਸੰਬਰ 1948 ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪੱਤਰ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖੀ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਅਤੇ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ‘ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ।ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਲੋਂ 1950 ਤੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿਵਸ ਮਨਾਉਣ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਲਗਾਤਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਯਤਨ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਹਨ।ਹਰ ਸਾਲ 10 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਦਿਵਸ ਮਨਾ ਕੇ ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜਾਗਰੁਕਤਾ ਅਤੇ ਜਾਗਰੁਕਤਾ ਫੈਲਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖਤਾ ਤੇ ਹੋ ਰਹੇ ਅਤਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਰੁਧ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨ,ਖੜਣ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ,28 ਸਤੰਬਰ 1993 ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਕਨੂੰਨ ਬਣਾਇਆ। ਜਿਸ ਦੇ ਮਦੇਨਜ਼ਰ 12 ਅਕਤੂਬਰ 1993 ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ ਕਮਿਸ਼ਨ ਬਣਾ ਕੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹਿਲ ਕੀਤੀ।
ਭਾਵੇਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਵੰਡ ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਚੇਤੰਨ ਹੈ,ਪਰ ਮਨੁੱਖੀ ਇਤਿਹਾਸ ਬੇਰਹਿਮੀ,ਬਦਸਲੂਕੀ,ਹਿੰਸਾ,ਰੋਣਾ ਅਤੇ ਅਤਿਆਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਪੰਨੇ ਮਨੁੱਖੀ ਖੂਨ ਨਾਲ ਰੰਗੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਦੀ ਗਾਥਾ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਇਸ ਸਫਰ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਰਾਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਉਕਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਮਹਿਸੂਸ ਹੰੁਦੀ ਹੈ,ਜਿੱਥੇ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਜਾਨਵਰਾਂ ਵਾਂਗ ਵਰਤੋਂ ਅਤੇ ਖਪਤ ਦਾ ਵਸਤੂ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ,ਉਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕ ਵਸਤੂ ਵਾਂਗ ਵੇਚਿਆਂ ਅਤੇ ਖਰੀਦਿਆ ਵੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਦਾ ਇਹ ਸਲੂਕ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਚਲਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਏਸ਼ੀਆ,ਅਫ਼ਰੀਕਾ,ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਗੁਲਾਮੀ ਨੂੰ ਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਵਜ਼ੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਭਿਆਤਾਵਾਂ ਤਲਵਾਰ ਅਤੇ ਧੋਖੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ‘ਤੇ ਵਧੀਆ ਸਨ,ਉਨਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਲਾਮੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਅਤੇ ਸਮਰਥਨ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।ਜੰਗੀ ਕੈਦੀਆਂ,ਸਮੂਹਿਕ ਅਗਵਾ ਅਤੇ ਸੰਗਠਿਤ ਗੁਲਾਮ ਮੰਡੀ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦਰਜ਼ ਹਨ।ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਜਾਦੀ ਅਮਰੀਕੀ ਆਜਾਦੀ ਸੰਗਰਾਮ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਸੀ।ਭਾਰਤ ਵੀ ਇਸ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਵਰਤਾਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।ਬੰਧੂਆਂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਵਰਗ ਪੀੜ੍ਹੀ ਦਰ ਪੀੜ੍ਹੀ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਘਟੀਆ ਜੀਵਨ ਜਿਊਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਪਰ 1975 ਵਿੱਚ ਬੰਧੂਆਂ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾਯੋਗ ਅਪਰਾਧ ਕਰਾਰ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਕਨੂੰਨ ਬਣਾ ਕੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਨਰਕ ਭਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤੀ ਮਿਲੀ।ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਲਾਇਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।ਪਰ ਅੱਜ ਵੀ ਘੱਟ ਸਾਖਰਤਾ ਵਾਲੇ ਰਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਲਿਸ ਤਸੱ਼ਦਦ,ਝੂਠੇ ਕੇਸ ਅਤੇ ਵਹਿਸ਼ੀਆਨਾ ਕਤਲਾਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਘਾਣ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।ਇੰਨਾਂ ਹੀ ਨਹੀ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਮਾਣ,ਪਛਾਣ ਅਤੇ ਹੋਂਦ ਹਾਸ਼ੀਏ ‘ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਆਧੁਨਿਕ ਯੁੱਗ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਾਮਰਾਜਵਾਦੀ ਨੀਤੀ ਨੇ ਲੱਖਾਂ ਬੇਕਸੂਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਖੁਨ ਸ਼ਰੇਆਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਪਹਿਲੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਇਹ ਸਵਾਲ ਵਿਸ਼ਵ ਚਿੰਤਨ ‘ਤੇ ਉਠਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਨ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਵਜੋਂ ਉਸ ਦੇ ਕੀ ਅਧਿਕਾਰ ਹਨ।ਇਹ ਸਵਾਲ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਲੱਖਾਂ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਦੇ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਗਹਿਰੇ ਹੋ ਗਏ ਸਨ।ਭਾਰਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਵੰਡ ਵੇਲੇ ਲੱਖਾਂ ਜਾਨਾਂ ਕੱਟੜਤਾ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਗੰਧਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਮਜ਼ਦੂਰੀ ਦਾ ਸ਼ੋਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕੁਝ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੋਟ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਤੋਂ ਵੀ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਇੰਨਾਂ ਸਾਰੇ ਹਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਫਿਰ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਦਰਾਂ ਕਰਕੇ,ਸਗੋਂ ਸਰਬਸੰਮਤੀ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦਾ ਐਲਾਨਨਾਮਾ ਵੀ ਜਾਰੀ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਰਾਹ ਲੱਭਣ ਦੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਕੀਤੀ ਗਈ।ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਘੋਸ਼ਣਾ ਪੱਤਰ ਵਿੱਚ,ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਨਮਾਨ ਅਤੇ ਆਜਾਦੀ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਊਣ ਅਤੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਰੌਸ਼ਨ ਮਾਰਗ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ,ਤਸੀਹੇ,ਦੁੱਖ,ਬੇਰਹਿਮੀ ਤੋਂ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਇਕ ਮਨੁੱਖ ਵਜ਼ੋਂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਹਰ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰੀ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਨਮਾਨੀ,ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ,ਨਜ਼ਰਬੰਦੀ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਨਿਕਾਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਗੈਰਕਨੂੰਨੀ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਦੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਦੋਸ਼ੀ ਨਾ ਠਹਿਰਾਏ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਉਸ ਨੂੰ ਬੇਕਸੂਰ ਹੋਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਵੀ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਘਰ,ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰ ਵਿਹਾਰ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜਤਾ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦਾ।ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ,ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨ,ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਾਜਨੀਤਕ ਸ਼ਰਣ ਲੈਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ(ਗੈਰ ਸਿਆਸੀ ਅਪਰਾਧਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ)ਹੈ।ਇੱਕ ਮਨੁੱਖ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ,ਉਸ ਨੂੰ ਧਰਮ,ਵਰਗ,ਜਾਤ,ਪੂਜਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿੰਨਾਂ,ਆਪਣੀ ਪਸੰਦ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਕ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।ਉਹ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਬੌਧਿਕ ਸੰਪਤੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਵੀ ਕਨੂੰਨੀ ਤੌਰ ਤੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹੈ,ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਨੂੰ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੇ ਹੁਨਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਸਿਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ,ਸੰਗੀਤ ਨ੍ਰਿਤ ਆਦਿ ਵਰਗੀਆਂ ਲਲਿਤ ਕਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਅਤੇ ਰਚਣ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ।ਔਰਤ ਮਰਦ ਲਿੰਗ-ਭੇਦ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੋ ਕੇ,ਜਮਹੂਰੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਕੇ ਬਰਾਬਰ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਰਾਹ ‘ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧੇ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਇਕ ਸੰੁਦਰ ਸੁਗੰਧੀ ਵਾਲਾ ਬਾਗ ਹੈ,ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖੀ ਰੂਪ ਦੇ ਕਈ ਫੁੱਲ ਸੁਸ਼ੋਭਿਤ ਹਨ।ਇਸ ਦੀ ਖੂਬਸੂਰਤੀ ਏਕਤਾ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਵਖਰੇਵੈਂ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸਗ੍ਰਹਿ ਨਾਲ ਹੀ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦਾ ਸੰਕਲਪ ਪੂਰਾ ਹੰੁਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਿਧੀ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਹੰੁਦੀ ਹੈ।ਮਨੁੱਖੀ ਯੋਗ-ਖੇਮੇ ਦੀ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਦਾ ਆਧਾਰ ਆਪਸੀ ਮਿਲਵਰਤਣ,ਸ਼ਾਖ,ਕੋਮਲਤਾ,ਸਦਭਾਵਨਾ,ਸ਼ੁਧਤਾ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਹੈ ਨਾ ਕਿ ਗੈਰ-ਦੋਸਤਾਨਾ,ਗੈਰ-ਵਿਤਕਰੇ,ਅਸਮਾਨਤ,ਵੈਰ ਵਿਰੋਧ ਅਤੇ ਨਫਰਤ।ਆਪਸੀ ਸਹਿਯੋਗ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਵਨ-ਰਹਿਤ ਆਨੰਦ ਰਸ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੰੁਦਾ ਹੈ।ਅਸੀ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਵਰਖਾ ਕਰੀਏ,ਜਿੱਥੇ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਕੋਈ ਤੰਗ ਸੀਮਾਵਾਂ ਨਹੀ ਹਨ ਅਤੇ ਰੰਗ,ਨਸਲ,ਨਸਲ ਦੇ ਕੋਈ ਮਾਮੂਲੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਹੀ ਹਨ।ਆਓ ਅਸੀ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨੇੜਤਾ ਦੇ ਗੁਲਾਲ ਨੂੰ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਰਹੀਏ ਤਾਂ ਜੋ ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਮਨ ਰੱਬੀ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਦਇਆ,ਪਿਆਰ,ਸਦਭਾਵਨਾ,ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਅਤੇ ਸਮਾਨਤਾ ਨਾਲ ਵੀ ਭਰਪੂਰ ਹੋਵੇ।ਅਸੀ ਆਪਣੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਸਮਾਨਤਾ,ਕੋਮਲ ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਸਮੁੱਚੇ ਵਿਸ਼ਵ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਸਨਮਾਨ ਨਾਲ ਰੌਸ਼ਨ,ਸਿ਼ੰਗਾਰ ਅਤੇ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ,ਤਾਂ ਹੀ ਇਸ ਦਿਹਾੜੇ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗੀ।
ਪੇਸ਼ਕਸ਼:-ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਰ 9417600014
‘ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨ ਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
