(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
( ਚੂਹੇ ਨੂੰ ਥਿਆਈ ਅਦਰਕ ਦੀ ਗੰਢੀ
ਪਨਸਾਰੀ ਬਣ ਬਹਿ ਗਿਆ!)
ਇਹ ਕਹਾਵਤ ਉਚੇਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ “ਹੰਕਾਰੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ “ਦੇ ਉਪਰ ਢੁੱਕਦੀ ਐ, ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਡਿਗਰੀਆਂ ਤਾਂ ਹਨ ਪਰ ਅਕਲ ਨਹੀਂ। ਅਕਲ ਦਾ ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸਬੰਧ ਨਹੀਂ। ਅਕਲ ਤੇ ਸ਼ਕਲ ਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ। ਬੰਦਾ ਅਨਪੜ੍ਹ ਹੋਵੇ।ਫਰਕ ਨੀ ਪਰ ਬੰਦਾ ਹੋਏ । ਪੜ੍ਹ ਲਿਖ ਕੇ ਬੰਦਾ ਜਾਨਵਰ ਤੋ “ਇਨਸਾਨ” ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਲੇ ਸਮੇਂ ਜੁਗਾੜਬੰਦੀ ਨਾਲ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਛੋਕਰੀ/ਛੋਕਰਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਚੂੱਕੀਆਂ/ਚੁਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ‘ਖੋਤੀ’ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਕਿੰਨੇ ਵਿੱਦਿਆਰਥੀਅਂ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਹੈ ?
ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਏਜੰਸੀ ਤੋਂ ਖੋਜ ਕਰਵਾਈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਇਹ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿਚੋਂ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤ ਜਾਂਦੀ ।ਇਥੇ ਸਿੱਖਿਆ ਸਾਸ਼ਤਰ ਨਹੀ ਸਗੋਂ ਇਥੇ ਜੁਗਾੜੀ, ਕਾਮ ਦੇ ਕੀੜੇ ਹਨ। ਜਿਹੜੇ ਦੇਹਾਂ ਗਾਲਦੇ ਹਨ। ਤੇ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵੰਡ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਫੇਰ ਦੁੱਧ ਧੋਤੇ ਰਹੇ। ਇਹਨਾਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੀਆਂ ਅਕਸਰ ਖਬਰਾਂ ਸੁਰਖੀਆਂ ਬਣਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਚਰਚਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਘੋੜੀ ਬੋਝ ਦੇ ਥੱਲੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸ਼ਰਮ ਇੰਨ ਕੋ ਆਤੀ ਨਹੀਂ। ਬਹੁਤੇ ਖੋਜਾਰਥੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਕਾਲਰਸ਼ਿਪ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ , ਉਹ ਦੋਹਰਾ ਸੰਤਾਪ ਝੱਲਦੇ ਹਨ ਤੇ ਜੇ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਨੂੰ ਦਲਿਤ ਹੋਣ….ਫੇਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਸ਼ਣ ਹੁੰਦਾ ।
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਲੀਲ ਕਰਨ ਤੇ ਵਾਰ ਵਾਰ ਪ੍ਰੀਮਿਸ਼ਨ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਐ। ਇਹ ਮਸਲੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਡੀਨ ਤੇ ਵੀ.ਸੀ ਤੱਕ ਪੁੱਜਦੇ ਰਹੇ…..ਪਰ ਖੋਤੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਤੇ ਜੂੰ ਨੀ ਸਰਕੀ। ਅੰਨ੍ਹੀ ਪੀਵੇ ਕੁੱਤੇ ਚੱਟਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਅਨੇਕਾਂ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਆਂ ਤੇ ਖੋਜਾਰਥੀਆਂ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਵਜੀਫਾ ਫੀਸਾਂ ਰਾਹੀ ਵਾਪਸ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਥੀਸਿਸਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਨ ਜਾਂ ਫਿਰ ਨਿਗਰਾਨ ਵਲੋ ਸਾਈਨ ਨਾ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਭਰਨੇ ਪੈਦੇ ਰਹੇ। ਇਸ ਖੋਡ ਵਿਚ ਭਾਵੇਂ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਵਿਦਵਾਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ/ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਸਾਰੇ ਮਾੜੇ ਨੀ ਸਾਰੇ ਚੰਗੇ ਨੀ। ਚੰਗਿਆਂ ਦੀ ਚਰਚਾ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਮਾੜਿਆਂ ਨਾਲ ਖੋਜਾਰਥੀ ਪੰਗਾ ਨੀ ਲੈਦਾ। ਗੰਦ ਵਿੱਚ ਕੌਣ ਵੜੇ ? ਹਰ ਸ਼ਾਖ ਪੇ ਉਲੂ ਬੈਠਾ ਏ!””
ਕਈ ਤਾਂ ਵਿਦਵਾਨ ਏਨੇਆਂ ਕੱਬੇ/ਕੱਬੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਸ ਦਸ ਸਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਖੋਜਾਰਥੀਆਂ ਦੇ ਲਗਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਜੇਆਰ ਐਫ ਜਾਂ ਦਲਿਤ ਹਨ। ਕਈ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜੋ ਪੀਐਚ ਡੀ ਕਰਕੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਸੀ, ਉਹ ਫੀਸਾਂ ਤੇ ਜੁਰਮਾਨੇ ਭਰਦੇ ਰਹੇ ਤੇ ਜਾਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਛੱਡ ਗਏ ਜਾਂ ਅਜੇ ਵੀ ਬਲੂੰਗੜਿਆਂ ਦੇ ਵਾਂਗੂੰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬਿੱਲਿਆਂ / ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੇ ਮਗਰ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
ਬਹੁਤਿਆਂ ਦਾ ਜੁਰਮਾਨਾਂ ਲੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਸ ਹਮਾਮ ਵਿਚ ਸਭ ਨੰਗੀਆਂ/ਨੰਗੇ ਹਨ। ਪਰ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਨੇ ਜੋ ਨੰਗੇ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਮਰਿਆਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ੋਤਮ ਹਨ,, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ਹੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਚਲਦੀ ਐ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਵੀ ਰੜਕ ਨੀ ਛੱਡੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਹ ਚਰਚਾ ਕਰ ਰਿਹਾ। ਇਕ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸਤਾਈ ਖੋਜਾਰਥਣ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਭਾਖੜਾ ਨਹਿਰ ਵਿੱਚ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦੇਣ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਇਵੈ ਵਿੱਚ ਜਲੀਲ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ…..ਹਾਜ਼ਰ ਵਿਦਵਾਨ ..ਪੁੱਠੇ ਸਿੱਧੇ ਸਵਾਲ ਕਰਦੇ ਸੀ ਵਿਸ਼ੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਧੇ ਅਖੌਤੀ ਕਾਮਰੇਟ….ਬਣੇ…ਕੀੜੇ!””
ਜਦੋਂ ਖੋਜਾਰਥਣ ਵਾਈਵਾ ਵਿੱਚੇ ਛੱਡ ਭੱਜ ਗੀ । ਫੇਰ ਸਾਰੇ ਸੁੰਨ ਹੋ ਗਏ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਖਬਰ ਨੀ ਆਈ ਕਿ…..ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹ ਸੁੱਕੇ ਰਹੇ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਬਚਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਫੇਰ ਇਹਨਾਂ ਕਾਮਰੇਟਾਂ ਨੇ ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਕੇ ਖਹਿੜਾ ਛੁਡਾਇਆ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ‘ਤੇ ‘ਜੱਟਵਾਦ’ਦਾ ਭੂਤ ਸਵਾਰ ਏ। ਤਾਕਤ ਐ ਜਿਸ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੋਂ ਹੁੰਦੀ ਐ। ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ। ‘ ਕੌਣ ਆਖੇ ਰਾਣੀਏ ਅੱਗਾ ਢਕ?”
ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਅਖੌਤੀ ਵਿਦਵਾਨ ਬਘਿਆੜੀਆ/ ਬਘਿਆੜ ਬਣੇ ਬੈਠੇ ਹਨ, ਜਿਹੜੇ ਕੱਚਾ ਮਾਸ ਖਾਂਦੇ ਹਨ ,ਨਾ ਮਾਰਦੇ ਹਨ ਨਾ ਛੱਡਦੇ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਪਤੀਆਂ / ਪਤਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਕ ਸਮਾਰਟ ਵਿਦਵਾਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨਾ ਤਾਂ ਤਲਾਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਹ ਵਿਦਵਾਨ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੈ….ਸਿਰਜਣਾਕਾਂਡ ਦਾ ਦੋਸ਼ੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਅਖੌਤੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਦੇ ਕਰਕੇ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਵਿਦਵਾਨ ਬਣ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਛੱਡ ਗਏ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਖੋਤੀਆਂ/ ਖੋਤਿਆਂ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੇ ਕਰਕੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਖੱਜਲ ਖੁਆਰ ਹੋਏ ਤੇ ਜੀਵਨ ਬਰਬਾਦ ਹੋਇਆ।
ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਅਹਿਮ ਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਐ।ਇਸ ਸੂਚੀ ਲੰਮੀ ਐ। ਤਨਖਾਹਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਜੰਗ ਲੜਣ ਵਾਲੀਆਂ ਅਧਿਆਪਕ ਜੱਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਕਦੇ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਵਾਰਿਸਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਮਸਲਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਕਦੇ ਆਵਾਜ਼ ਨਹੀ ਚੁੱਕੀ। ਕੀ ਇਹ ਜੱਥੇਦਾਰ ਆਪਣਿਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਲੜਣਗੇ? ਕਦੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜੋ ਹੁਣ ਤੱਕ ਬੋਲੇ ਨੀ ਕੀ ਲੜਨਗੇ…? ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਲੜ੍ਹਾਈ ਲੜਨਗੀਆਂ। ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਕਰਤੂਤਾਂ ਨੂੰ ਚੁਰਾਹੇ ਛੱਜ ਪਾ ਕੇ ਛੱਟਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਯੂ ਜੀ ਸੀ ਤੱਕ ਖਬਰਾਂ ਭੇਜਣ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਐ।
ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਆਵੈਗੀ ਜੋ ਇਸ ਕਰਕੇ ਨੀ ਖੋਜਾਰਥੀਆਂ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਛੱਡਦੇ/ਛੱਡਦੀਆਂ ਕਿ ਕੱਲ ਨੂੰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣਗੇ। ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਭੱਤੇ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਣਗੇ? ਇਹ ਖੋਜ ਜਾਰੀ ਕਿੰਨੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਖੋਜਾਰਥੀਆਂ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਕਿੰਨਿਆਂ ਨੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਨੂੰ ਛੱਡਿਆ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ “ਕੱਬੇ/ਕੱਬੀਆਂ ‘ (ਨਿਗਰਾਨ ) ਦਾ ਅੰਦਰਲਾ ਸੱਚ ਤਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿਸ ਦੇ ਕਿਸਨੇ ਕੀਤਾ ਹੈ ਪਰ ਕੋਈ ਬੋਲਦਾ ਨਹੀਂ …ਮੈਨੂੰ ਆਖਦੇ ਨੇ ਤੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਲਿਖ….।
ਕੁੱਝ ਬੀਬੀਆਂ ਦੇ ਫੋਨ ਵੀ ਆ ਰਹੇ ਜੋ ਆਪਣੀ ਇਜਤ ਬਚਾ ਕੇ ਪਾਸੇ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ…ਪਰ ਮਾਸ ਖਾਣੇ ਨਾ ਰੁਕੇ। ਨਿੱਤ ਨਵਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਮਹਾ ਵਿਦਵਾਨ…..!”” ਲੋੜ ਹੈ ਸਿੱਖਿਆ ਬਚਾਉਣ ਦੀ…?…ਜਾਂ ਇਹਨਾਂ ਕਾਮ ਦੇ ਕੀੜੇ ਤੇ..ਕੀੜੀਆਂ ਤੋਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ? ਇਸ ਕਾਰਜ ਵਾਸਤੇ ਜਿਹੜੇ ਸੁਹਿਰਦ ਹਨ ਉਹ ਜਰੂਰ ਅੱਗੇ ਆਉਣ ਕਿਉਂਕਿ “ਤੰਦ ਨੀ ਤਾਣੀ ਤਾਂ ਉਲਝੀ ਪਈ ਐ।
ਤਾਣੀ ਠੀਕ ਹੋ ਸਕਦੀ। ਨਹੀਂ ਤੇ ?
ਸ਼ਰਮ ਉਨ ਕੋ ਆਤੀ ਨਹੀਂ। ਬਹੁਤ ਬੇਸ਼ਰਮ ਹਨ।
ਬੁੱਧ ਸਿੰਘ ਨੀਲੋਂ
9464370823
Download and Install ‘Samaj Weekly’ App
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
