(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ
ਮੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਈ ।
ਮੈਥੋਂ ਬੁੱਝ ਨਾ ਹੋਈ ਉਸ ਨੇ
ਇੱਕ ਬੁਝਾਰਤ ਪਾਈ ।
ਜਿਸ ਮਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ
ਅਪਣੇ ਦਿਲੋਂ ਭੁਲਾਇਆ ।
ਮਤਰੇਈਆਂ ਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਦੇ
ਤਖ਼ਤਾਂ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ।
ਮਾਂ ਕੋਈ ਮਿਹਣਾਂ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਫਿਰ ਵੀ ਦੇਣ ਸਫ਼ਾਈ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ———-
ਜਿਸ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ
ਵੇਚ ਵੇਚ ਕੇ ਖਾਂਦੇ ।
ਦੌਲਤ ਸ਼ੋਹਰਤ ਦੇ ਲਈ ਤਨ ਤੋਂ
ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੀਂ ਜਾਂਦੇ ।
ਜਿਹੜੀ ਕੁੱਤੇ ਖਾਣੀ ਕਰਦੇ
ਜਾਣੀਂ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾਈ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ———–
ਜਿਸ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪਨੀਰੀ ਊੜਾ
ਅੈੜਾ ਲਿਖਣਾ ਭੁੱਲੀ ।
ਅਪਣਾ ਭੁੱਲ ਕੇ ਪੱਛਮੀ
ਸੱਭਿਆਚਾਰਾਂ ਉੱਤੇ ਡੁੱਲੀ ।
ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਪੁੱਤ ਵੀ ਕਾਹਤੋਂ
ਲਿਖਦੇ ਨਹੀਂ ਸਚਾਈ ।
ਰਾਤੀਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ —————
ਮਾਂ ਦਾ ਸੀਨਾ ਛਲਣੀਂ ਕਰ ਕੇ
ਦੱਸ ਕੀਹਨੇ ਸੁੱਖ ਪਾਇਆ ।
ਬੀਤਿਆ ਵੇਲ਼ਾ ਹੱਥ ਨਈਂ ਆਉਂਦਾ
ਜਿਸ ਨੇ ਵਕਤ ਗੁਆਇਆ ।
ਅਜੇ ਤਾਈਂ ਨਾ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ਵਿੱਚ
ਕੀਤੀ ਗਈ ਪੜਾ੍ਈ ।
ਰਾਤੀਂ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ —————
ਕਹਿੰਦੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ
‘ਕੱਠਿਆਂ ਹੋਣਾ ਪੈਣਾ ।
ਮੰਗਿਆਂ ਤੋਂ ਹੱਕ ਨਈਂ ਮਿਲਦਾ
ਇਹ ਖੋਹ ਕੇ ਪੈਂਦਾ ਲੈਣਾ ।
ਮਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੇ ਲਈ ‘ ਸ਼ਰਮਾ ‘
ਮਿਲ ਕੇ ਕਰੋ ਲੜਾਈ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਬੋਲੀ ————
ਮੂਲ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ ਪ੍ਰਧਾਨ
ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਧੂਰੀ ( ਸੰਗਰੂਰ )
9478408898
