(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਫਲੋਰਾ
ਇੱਥੇ, ਇਮਾਨਦਾਰ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ
ਸੁਨਹਿਰੀ ਮੌਕਿਆਂ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ
ਟੁੱਟਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਪਰਛਾਵੇਂ ਵਿੱਚ,
ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਭੈੜੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਰੂ ਵੇਲ ਵਾਂਗ ਝੁਕਦਾ ਅਤੇ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ
ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਝੂਠ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਫਿਤਰਤ ਹੈ।
ਲਾਲਚ ਦੀ ਪਕੜ ਵਿੱਚ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨੂੰ ਵੇਚਨਾ
ਧੋਖੇ ਦੇ ਝਰਨੇ ਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸੂਲੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ,
ਜ਼ਹਿਰ ਹਰ ਪਾਸੇ ਫੈਲਾਉਣਾ
ਅਨੰਤ ਕਾਲ ਲਈ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਦਾਗੀ ਕਰਨਾ.
ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਅਤੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ‘ਚ ਪਾੜੇ ਪਾ ਕੇ,
ਪੈਸੇ ਦਾ ਲਾਚਲ ਦੇ ਵੋਟਾਂ ਖਰੀਦਣਾ
ਮਸਲਾ ਇੰਨਾ ਬੁਰਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਬਿਆਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ,
ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ
ਆਪਣੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕਾ ਹੈ
ਦੌਲਤ ਤੇ ਤਾਂਕਤ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅਜਿੱਤ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ,
ਚੰਗਿਆਈ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦੁਸਿ਼ਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,
ਸਮਾਜ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਵਿਗੜਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਪੈਸੇ ਲਈ ਲੋਕ ਤਾਂ ਕੀ ਆਪਣੇ ਤੱਕ ਧੋਖਾ ਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਚਾਪਲੋਸਾ, ਲਾਚਲੀ ਭ੍ਰਿਸਟ ਨੇਤਾ
ਤੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰਕ ਮੰਡੀ ਵਿਚ ਹਰ ਕੋਈ ਵਿਕਾਉ ਹੈ।
ਫਿਰ ਵੀ, ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਬਰਕਰਾਰ ਹੈ।
ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਇਹ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਵੇਗੀ,
ਬੰਧਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਉਣ ਤੱਕ
ਬਹਾਦਰੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ,
ਅਸੀਂ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਦੇ ਸਰਾਪ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਾਂਗੇ,
ਹਰ ਜੀਵ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਰਹੇਗਾ।
ਪਰ ਉਹ ਦਿਨ ਕਦ ਆਏਗਾ?
