ਰੂਹਦਾਰੀ
ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ ਯੂ ਕੇ,
ਦਿਲ ਦਾ ਚਾਰ-ਚੁਫੇਰਾ ਵਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਐਸੀ ਰੂਹਦਾਰੀ ਵਿਚ ਪਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਅੱਖ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਖ਼ੰਭ ਕਾਸ਼ਨੀ ਲੱਗੇ ਨੇ
ਸੁਰਮੇਦਾਨੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਤਾਰੇ ਕਰਨ ਇਸ਼ਾਰੇ ਮੇਰਿਆਂ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ
ਆਥਣ ਵਰਗਾ ਅੱਖ ‘ਚ ਢਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਨੂਰ ਰੁਹਾਨੀ ਝੜ-ਝੜ ਪੈਂਦਾ ਚੇਹਰੇ ਤੋਂ
ਮੁੱਖ ਤੇ ਬਲ਼ਦਾ ਸੂਰਜ ਮਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਉਸ ਦੀਵੇ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਡਰਦੀ ਹਾਂ
ਜਿਹੜਾ ਮੇਰੇ ਸੀਨੇ ਬਲ਼ਿਆ ਹੋਇਆ ਏ
ਰਿੱਤੂ ਵਾਸੂਦੇਵ
