ਜਿਉਂਦੇ ਵਸਦੇ ਰਹੋ ਪੰਜਾਬੀਓ ,
ਤੁਸੀਂ ਕਰੀ ਅਗਵਾਈ .
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਿਆਣੇ ਵਿੱਚ,
ਸੀ ਸਰਕਾਰ ਝੁਕਾਈ .
ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ,
ਵੱਖਰੇ ਪਿੰਡ ਵਸਾ ਕੇ :
ਕਈ ਸੂਬਿਆਂ ਦੀ ਕਿਰਸਾਨੀ,
ਆਪਣੇ ਨਾਲ਼ ਰਲ਼ਾਈ .
ਪੋਹ ਮਾਘ ਦੀ ਸਰਦੀ ਝੱਲੀ ,
ਜੇਠ ਹਾੜ ਦੀ ਗਰਮੀ :
ਅੰਨਦਾਤਿਓ ਸੀਅ ਨਾ ਵੱਟੀ ,
ਥੋਡੀ ਧੰਨ ਕਮਾਈ .
ਕਿਸੇ ਕਿਹਾ ਅੱਤਵਾਦੀ ਥੋਨੂੰ ,
ਕਿਸੇ ਕਿਹਾ ਵੱਖਵਾਦੀ :
ਹੋਰ ਪਤਾ ‘ਨੀਂ ਕੀ ਕੀ ਥੋਨੂੰ,
ਕਹਿੰਦੇ ਰਹੇ ਸ਼ੁਦਾਈ .
ਸਮੇਂ ਦੇ ਹਾਕਮ ਥੋਡੇ ਸਾਹਮਣੇਂ ,
ਗੋਡਿਆਂ ਪਰਨੇ ਡਿੱਗੇ :
ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਕਈਆਂ ਦੀ ਏਥੇ ,
ਗੋਡਣੀ ਤੁਸੀਂ ਲਵਾਈ .
ਕਲਮ ਰੰਚਣਾਂ ਵਾਲ਼ੇ ਦੀ ਅੱਜ ,
ਰੁਲ਼ਦੂ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਮਿਲ ਕੇ :
ਏਸ ਜਿੱਤ ਦੀ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ,
ਮੁੜ ਮੁੜ ਦੇਵੇ ਵਧਾਈ .
