ਆਉ ਅਸੀਂ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਸਮਾਜ ਲਈ ਮਿਲ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰੀਏ

(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ) ਅਕਤੂਬਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਰੋਕਥਾਮ ਮਹੀਨਾ ਹੈ। ਮੈਰਿਅਮ-ਵੈਬਸਟਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, “ਇੱਕ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਦਤਨ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਜ਼ਾਲਮ, ਅਪਮਾਨਜਨਕ, ਜਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਮਜ਼ੋਰ, ਛੋਟੇ ਜਾਂ ਗਰੀਬ ਲਚਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਅਸੀਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਮਰਾਂ, ਲੰਿਗਾਂ, ਅਤੇ ਨਸਲਾਂ ਦੇ ਅਪਰਾਦੀਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਰੇਂਜ ਮਿਡਲ/ਹਾਈ ਸਕੂਲ “ਮਤਲਬ ਕੁੜੀਆਂ” ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਐਥਲੈਟਿਕ ਕੋਚਾਂ ਤੱਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਗਲਤ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੁੱਟਦੇ ਅਤੇ ਬੇਇੱਜ਼ਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਨਾਲ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ, ਆਏ ਦਿਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿਚ ਵਿਰੋਧੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜਲੀਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਪਮਾਨਿਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਧਮਕੀਆਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਇਹਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲੀਆ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਬੰਦ ਹੋਣਾ, ਇਵੈਂਟ ਰੱਦ ਕਰਨਾ, ਅਤੇ ਅਪਮਾਨਜਨਕ ਬਿਆਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਦਰਦ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।

ਸਦਮੇ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਭਾਂਰੀ ਜੋਖਮ ਸਹਿਣੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ। ਸਾਥੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਦਮੇ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਦੁਰਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜਦੇ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਸਹਿਮਤੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਾਲਣਾ ਹੈ। ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਵਿੱਚ ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਟਿੱਪਣੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸੰਭਾਲਣਾ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸਧਾਰਣ ਦਲੀਲਾਂ ਵਿੱਚ ਘੱਟ ਹੀ ਸਮਝਦਾਰ ਬਾਲਗ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਵਾਦ ਦਾ ਹੱਲ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਜੀਵਨ ਹੁਨਰ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ।

ਸਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨਾ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬੱਚੇ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕਿਸ਼ੋਰ, ਆਪਣੇ ਮੁੱਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਾਲਗਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਮਤਰੇਏ ਮਾਂ ਜਾਂ ਪਾਲਣ-ਪੋਸਣ ਵਾਲੇ ਮਾਪੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬੰਧਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਨੂੰ ਪਿੱਛੇ ਹਟਣ, ਅਸਾਧਾਰਨ ਅਲੱਗ-ਥਲੱਗਤਾ, ਅਤੇ ਮੂਡ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਲਈ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਤਰੇਏ ਮਾਪੇ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ, ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਸਾਡੇ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਦੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

ਇੱਕ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਅਤੇ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਵਿਚਕਾਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਦੂਰੀ ਦੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਾਪੇ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਰਨਾ ਵੀ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਸਹਾਇਤਾ ਪਹਿਲਾਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦਾ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਵੈ-ਮਾਣ ‘ਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦੇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਲਈ ਪਿਛਲੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਜਾਂ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਅਸੀਂ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਵੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਕਤੀ-ਸੰਤੁਲਨ ਵਾਲੀਆਂ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆਵਾਂ ਸਿਖਾ ਕੇ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਸਵੈ-ਰੱਖਿਆ ਦੇ ਪਾਠ, ਜਾਂ ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵਾਲੀਆਂ ਖੇਡਾਂ, ਸਰੀਰਕ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਅਸੀਂ ਮੌਖਿਕ ਜਾਂ ਸਾਈਬਰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਲਈ ਜਵਾਬ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਦਰਸ਼ ਕਾਸਟਿਕ ਟਿੱਪਣੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਜੋ ਘਰ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਲੱਗਦੀ ਹੈ ਪਰ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ।

ਬਿਲਕੁਲ! ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਬਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰੱਥ ਹਾਂ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਕੇ, ਰਿਹਰਸਲਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਕੇ, ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਕੇ, ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਜੋ ਹੋਰਾਂ ਵਲੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦਵਾ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਮਜੋਰ ਸਾਬਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿ਼ਸ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਘਟਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਵਹਾਰਾਂ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸੱਤਾ ਦੇ ਅਹੁਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ – ਭਾਵੇਂ ਸਾਡੇ ਕਾਰਜ ਸਥਾਨਾਂ, ਪੂਜਾ ਸਥਾਨਾਂ, ਜਾਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਖਾੜਿਆਂ ‘ਤੇ – ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨੀਵਾਂ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨਾ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਲਈ ਵਕਾਲਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਪੈਕਟ੍ਰਮ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਹੁੰਦਾ,  ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ‘ਤੇ ਇਸਦੇ ਸੰਭਾਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾ ਸਮਝ ਸਕਣ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਸਰੀਰਕਤਾ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਜੋਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਧੱਕਾ ਮਾਰਨ, ਮੁੱਕਾ ਮਾਰਨ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਵਰਗੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਿੱਸਾ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਕਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਪਛਾਣਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਅਨੁਭਵ ਹਨ ਜੋ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਣਦੇਖੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਚੁੱਪ ਵਿਚ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਡੂੰਘੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਵਿਅਕਤੀ ਇਕਾਂਤ ਵਿਚ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਚਿੰਤਾ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਪਰਸਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਪਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਸਮਝ ਅਤੇ ਹਮਦਰਦੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦਿੱਖ ਜਾਂ ਬੁੱਧੀ ਦੀ ਘਾਟ ਹੈ, ਜਾਂ ਉਹ ਜੀਵਨ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਦਰਦ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਠੀਕ ਕਰਨਾ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਕੀ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਚਿੰਤਾ ਹੈ? ਜਦੋਂ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨਾ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਜਦ ਕਿ ਅਕਤੂਬਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਮਹੀਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰੂਪਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣਨ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਉ ਸਭ ਮਿਲ  ਕੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੇ ਕਦਮ ਚੁਕੀਏ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆ ਦੀ ਇਫਾਜ਼ਤ ਖੁਦ ਕਰੀਏ।

ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly