(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਮਾਰੂਥਲ ਹੈਸੁੱਕਾ ਤੇ ਤਰਹਾਇਆ,ਮੇਰੇ ਪਿੰਡਿਓ ਕਿੱਧਰੇ ਉੱਚਾਕੋਝਾ ਵਿਕਰਾਲ ਸਾਇਆ,ਜਾਪੇ ਯਮਗਣ ਦੂਤ ਜਮਾ ਦਾਜਨਮ ਖਸੁਟਣ ਆਇਆ।ਮੇਰਾ ਤਨ ਮਨ ਕਤਰ – ਕਤਰਮਾਰੂਥਲ ਦੇ ਲੇਖੇਰਗ- ਰਗ ਨੀਰਸਰੱਤ ਡੀਕ ਲਿਆਇਹਦੇ ਚੰਦਰੇ ਰੇਤੇ।ਕਰ ਕਰ ਟੂਣੇ, ਹਵਨ ਮੈਂ ਹਾਰੀਤਗੜਾ ਹੁੰਦਾ ਜਾਵੇਜਿੰਨਾ ਡਰ- ਡਰ, ਲੁਕ- ਲੁਕ ਬੈਠਾਂਭੈੜਾ ਸਿਰ ਨੂੰ ਆਵੇ ।ਨਾ ਰੇਤੀਲਾ, ਨਾ ਇਹ ਤਪਿਆਸੀਤ ਹੀ ਕਿਰਦਾ ਜਾਏਨਾ ਸਿੰਜਾਂ, ਨਾ ਪਾਵਾਂ ਚੋਗੇਤੀਬਰ ਘਿਰਦਾ ਜਾਏ ।ਖ਼ਬਰੇ ਕਿਧਰੋਂ ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇਕਾਲੀ ਬੋਲੀ ਆਏਚਿੱਤੇ ਧੁੜਕੂ, ਅੱਖੋਂ ਅੰਨੀਂਮੱਤ ਮੇਰੀ ਚੁੰਧਿਆਏ ।ਸੱਦਾਂ ਵੈਦ ਕੋਈ ਕਰੇ ਔਸ਼ਧੀਸਾਹ ਕੋਈ ਸੁੱਖ ਦਾ ਆਏਰਚ ਕੋਈ ਦੇਵ ਅੰਡਬਰ ਇਹਨੂੰਮੇਰੇ ਮਗਰੋਂ ਲਾਹੇ ।ਆਖ ਨੀਂ ਧਰਤੇ ਬੱਦਲ ਕਪਾਹੀਐਸਾ ਘੋਲ – ਘੁਲਾਏਮਨ ਦਾ ਮਰੂਆ ਸਿੰਜੇ ਤੇ ਜਾਂਪੁੱਟ ਜੜ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਜਾਏ ।ਹਾੜ੍ਹੇ ਮੌਲਾ ਘੱਲ ਪੌਣ ਨੂੰਛਿੱਟ ਇਲਾਹੀ ਵੰਡੇਫ਼ਿਰ ਕੋਈ ਧਰਤੀ ਹੱਸਦੀ ਵੱਸਦੀਨਾ ਮਾਰੂਥਲ ਹੋ ਜਾਏ
ਦੀਪ ਸੰਧੂ
+61 459 966 392