(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਨਾ ਮੈਂ ਕਵੀ ਸਾਂ,
ਨਾ ਕਹਾਣੀਕਾਰ,
ਨਾ ਚਿਤਰਕਾਰ!
ਮੈਂ ਤਾਂ ਇਕ ਗੀਤ ਸਾਂ
ਗੀਤ ਵਾਂਗ ਜਿਉਂਦਾ ,
ਤੇ ਜਿਉਂਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸਾਂ !
ਮੇਰੇ ਸੁਰ
ਕਦੇ ਉਦਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ,
ਕਦੇ ਸ਼ਹਿਨਾਈ ਬਣ ਗੂੰਜਦੇ
ਮੈਂਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵੀ
ਬਹੁਤ ਮਿਲਿਆ
…ਤੇ ਨਫਰਤ ਵੀ !
ਪਰ ਮੈਂ
ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਨਫਰਤ
ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕੀਤਾ
ਮੈਂ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ
ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ !
ਮੈਂ ਕਵਿਤਾ ਵੀ ਲਿਖਦਾ
ਕਹਾਣੀ ਵੀ
..ਤੇ ਮੂਰਤਾਂ ਵੀ ਵਾਹੁੰਦਾ!
ਤੇ ..ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਕਵੀ , ਕਹਾਣੀਕਾਰ
ਤੇ ਚਿਤਰਕਾਰ ਅਖਵਾਉਂਦਾ !
ਪਰ ਨਾ ਮੈਂ ਕਵੀ ਸਾਂ
ਨਾ ਕਹਾਣੀਕਾਰ
ਤੇ..ਨਾ ਮੂਰਤ ਕਾਰ !
ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ
ਮੇਰੇ ਚਿਤਰਕਾਰ ਰਾਹਨੁਮਾ ਨੇ…
‘ਜਿਸਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਸੁਣੀਆਂ
ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੱੜੀਆਂ
ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਾਹੇ ਚਿਤਰ ਵੇਖੇ ਸਨ !,
ਕਿਹਾ —
” ਕਿਸੇ ਇਕ ਦਾ ਹੋਜਾ,
ਤੂੰ ਇਕ ਨਹੀਂ..
ਤਿੰਨ ਬੇੜੀਆਂ ਦਾ ਸਵਾਰ ਏਂ
ਇਸ ਤਰਾਂ ,
ਤੂੰ ਕਦੇ ਮੰਜਲ ਤੇ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਣਾ “!
ਹੁਣ ਮੈਂ
ਕਵਿਤਾ, ਕਹਾਣੀ ਜਾਂ ਚਿਤਰਕਾਰੀ ਚੋਂ
ਇਕ ਨੂੰ ਚੁਣਨ ਸੀ
ਗੁਰੂ ਦਾ ਕਿਹਾ ਜੁ ਮੰਨਣਾ ਸੀ !
..ਤੇ ਮੈਂ
ਬੁਰਸ਼ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਕੇ
ਕਲਮ ਨੂੰ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲਾ ਲਿਆ
ਇਕ ਖਿੰਡਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਅਕਤੀ
ਮਹਿਜ਼ ਕਵੀ ਬਣਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ !
ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਕਮਰੇ ‘ਚ ਪਏ
ਕੈਨਵਸ , ਬਰੱਸ਼ ਤੇ ਰੰਗ
ਉਦਾਸ ਨੇ !
ਜਗੀਰ ਸੱਧਰ
ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
