ਬਾਵਾ ਸਾਹਿਬ ਡਾ, ਭੀਮ ਰਾਓ ਅੰਬੇਡਕਰ ਦੀ ਸੋਚ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ

(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)-ਕਰਨਾਟਕਾ ਦੇ ਉਡੁਪੀ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਬੁਰਕੇ ਅਤੇ ਹਿਜਾਬ ਵਿਚਾਲੇ ਵਿਵਾਦ ਰੁੱਕਣ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਪਿੱਛਲੇ ਸਾਲ ਦਸੰਬਰ ਦੇ ਆਖਰੀ ਹਫ਼ਤੇ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਕਰਨਾਟਕਾ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਕੂਲਾਂ ਅਤੇ ਕਾਲਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜ਼ੋਰ ਫੜ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਕਰਨਾਟਕਾ ਦੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸਿਓ ‘ਹਿਜਾਬ ਨਹੀ ਤਾਂ ਕਿਤਾਬ ਨਹੀ’ ਦੇ ਨਾਅਰੇ ਲਗਾਏ ਜਾਣ ਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਗੂੰਜ਼ ਰਹੀ ਹੈ।ਇਸ ਦੇ ਰੋਸ ਵਜ਼ੋਂ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਲੜਕੇ-ਲੜਕੀਆਂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਗਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਭਗਵੇਂ ਪਟਕੇ ਅਤੇ ਦੁਪੱਟੇ ਪਾ ਕੇ ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਪਹੰੁਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।

ਕਰਨਾਟਕਾ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੇ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਸੁਣਵਾਈ ਤੱਕ ਵਿਦਿਅਕ ਅਦਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆ(ਹਿਜਾਬ ਜਾਂ ਭਗਵੇਂ ਸਕਾਰਫ਼) ‘ਤੇ ਪਾਬੰਧੀ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਵਰਦੀ (ਕੋਡ ਡਰੈਸ)ਵਿੱਚ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਅਤੇ ਵਿਦਿਆਕ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।ਯਕੀਨਨ ਅਦਾਲਤ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ‘ਚ ਰੱਖ ਕੇ ਅੰਤਿਮ ਫ਼ੈਸਲਾ ਦੇਵੇਗੀ ਕਿ ਸਿਖਿਆ ਦੇ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਦਾ ਕੀ ਅਤੇ ਕਿੰਨਾ ਕੁ ਜ਼ਾਇਜ਼ ਹੈ?ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਏ ਹਨ।ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਕ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ 15 ਦਸੰਬਰ 2016 ਨੂੰ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਨੇ ਹਵਾਈ ਸੈਨਾ ‘ਚ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਇਕ ਵਿਆਕਤੀ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਦਾੜ੍ਹੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਮੰਗ ਨੂੰ ਖਾਰਜ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਪਹਿਰਾਵੇ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਿਯਮ ਅਤੇ ਨੀਤੀਆਂ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ
ਕਰਦੀਆਂ।ਜੋ ਵੀ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਵਿਤਕਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਇਥੇ ਇੱਕੋ ਜਿਹਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀ ਹੰੁਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਰਾਬਰਤਾ,ਸਦਭਾਵਨਾ,ਅਨੁਸ਼ਾਸ਼ਨ ਅਤੇ ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣਾ ਹੰੁਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਵਾਈ ਸੈਨਾ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸੰਘ ਹਰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਤਾਕਤ ਲਈ ਹੈ।ਇਸ ਫ਼ੈਸਲੇ ਵਿੱਚ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਵਲੋਂ ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਦਾੜ੍ਹੀ ਰੱਖਣ ਦੀ ਮਜ਼ਬੂਰੀ ਵਰਗੀ ਦਲੀਲ ਨੂੰ ਰਦ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮੁਦੱਈ ਨੂੰ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰਨ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ।ਕਨੂੰਨੀ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਕੂਲਾਂ,ਕਾਲਜ਼ਾਂ,ਦਫ਼ਤਰਾਂ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਆਦਾਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਡਰੈਸ ਕੋਡ ਤੈਅ ਕਰਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ,ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹ ਰਹੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਅਤੇ ਉਥੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਟਾਫ ਕੋਲ ਵੀ ਉਥੇ ਨਾ ਜਾਣ ਦਾ ਵਿਕਲਪ ਹੈ।ਹਰੇਕ ਵਿਆਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ,ਪੂਜਾ ਸਥਾਨਾਂ ਜਾਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਅਦੀ ਸੰਸਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਆਜਾਦੀ ਹੈ,ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਵਿਆਕਤੀ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਉਥੇ ਡਰੈਸ ਕੋਡ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨੀ ਹੰੁਦੀ ਹੈ।ਧਾਰਮਿਕ ਕੱਟੜਤਾ ਅਤੇ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸੰਦਾਂ ਵਜੋਂ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਨਹੀ ਪਤਾ ਕਿ ਕੱਲ੍ਹ ਨੂੰ ਇਹ ਮੰਗਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ੰਜੀਰ ਬਣ ਜਾਣਗੀਆਂ।ਯਾਦ ਰਹੇ ਕਿ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਤਾਲਿਬਾਨੀਕਰਨ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਹੀ ਮੰਗਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਕੀਮਤ ਉਸ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਚਕਾਉਣੀ ਪਈ ਹੈ।

ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਡੰਬਨਾ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਏਗਾ ਕਿ ਇਕ ਪਾਸੇ ਜਿੱਥੇ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਜੰਜੀਰਾਂ ਪਿਘਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਉਥੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਦਿਲ-ਦਿਮਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਜਮਾਈ ਹੋਈ ਮੈਲ ਟੁੱਟਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ,ਜੰਜੀਰਾਂ ਤੇ ਜੰਜੀਰਾਂ ਟੁੱਟ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਦਹਲੀਜ਼ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ਟੱਪ ਕੇ ਕਰੋੜਾਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਬੇਟੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਕੀਰਤੀਮਾਨ ਬਣਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਉਦਾਰਵਾਦੀ,ਅਧੁਨਿਕ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਿੱਦ ਅਤੇ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਵੀ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਆਖੌਤੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ,ਅਗਾਂਹਵਧੂ ਅਤੇ ਨਾਰੀਵਾਦੀ ਲੇਖਕਾਂ,ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਅਤੇ ਬਦਲਾਅ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੈਰੋਕਾਰ,ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ,ਪਰਦਾ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ,ਔਰਤਾਂ ਮੰਗਲਸੂਤਰ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਹਨ,ਸੰਦੂਰ ਲਗਾਉਦੀਆਂ ਹਨ,ਚੂੜੀਆਂ ਪਹਿਨਦੀਆਂ ਅਤੇ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਬਿਆਨ ਜਾਰੀ ਕਰੋ,ਬੁਰਕੇ ਅਤੇ ਹਿਜਾਬ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੁੱਪ ਕਿਉਂ ਹਨ।ਕਈ ਉਘੇ ਸਿਤਾਰੇ ਕੰਨਿਆਦਾਨ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਰੁਟੀਨ ਸਮਝਦੇ ਹਨ,ਪਰ ਉਹ ਬੁਰਕਾ ਅਤੇ ਹਿਜਾਬ ਪਹਿਨਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਮੌਲਿਕ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸਦੇ ਨਹੀ ਥੱਕਦੇ।

ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਅਤੇ ਸੈਕੂਲਰ ਮੁਕੱਦਮੇਬਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਡਾ ਭੀਮ ਰਾਓ ਅੰਬੇਡਕਰ ਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਪੁਸਤਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਜਾਂ ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ’ਵਿੱਚੋਂ ਇਹ ਅੰਸ਼ ਜਰੂਰ ਪੜ੍ਹਨੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੁਸਲਮਾਨ ਔਰਤਾਂ ਪਰਦੇਦਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਕਾਰਨ ਦੂਜੀਆਂ ਜਾਤਾਂ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਪਛੜ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬਾਹਰੀ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ।ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀ ਲੈ ਪਾਉਂਦੇ,ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਅਤੇ ਹੀਣ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਹੰੁਦੀ ਹੈ।ਪਰਦਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕ ਅਸਲ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ,ਜਦੋਂ ਕਿ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀ ਹੈ।ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀ ਹੈ,ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਬੁਰਾਈਆਂ ਵਿਰੁਧ ਕਦੇ ਕੋਈ ਅੰਦੋਲਨ ਨਹੀ ਕੀਤਾ।

ਸਮਾਜਿਕ ਬੁਰਾਈਆਂ ਹਿੰਦੂਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮੌਜੂਦ ਹਨ,ਪਰ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਗਲਤੀ ਮੰਨ ਕੇ ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁਧ ਅੰਦੋਲਨ ਵੀ ਚਲਾ ਰਹੇ ਹਨ,ਪਰ ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਹ ਨਹੀ ਮੰਨਦੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬੁਰਾਈ ਹੈ।ਬਾਵਾ ਸਾਹਿਬ ਡਾ, ਭੀਮ ਰਾਓ ਅੰਬੇਡਕਰ ਜੀ ਦੇ ਉਪਰੋਕਤ ਕਥਨ ਵਿੱਚ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਹੱਲ ਦਾ ਸੂਤਰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਬੇਵਜ਼ਾ ਮਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿਲ ਵੱਡਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਸਿਰੇ ਚੜਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੱਭ ਦਾ ਭਲਾ ਹੈ।

ਪੇਸ਼ਕਸ਼ :-ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਰ 9417600014

ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨ ਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly

Previous articleरेल कोच फैक्ट्री में करवाई जा रही ऑल इंडिया रेलवे पुरुष और महिला वेटलिफ्टिंग चैंपियनशिप संपन्न
Next articleसमाजवादी जन परिषद की “यूक्रेन पर रूस के हमले” पर प्रेस विज्ञप्ति