(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)
ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਭ ਤੋਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਸਮਝਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੂਰਖਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਮੂਰਖਾਂ ਦਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ।ਜੇਕਰ ਅਜਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਵੀ ਪੂਰੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇਕ ਦਿਨ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮੂਰਖਤਾਂ ਭਰੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਆਜਾਦੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।ਇਹ ਇਸ ਦਿਨ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਭ ਤੋਂ ਹੁਸ਼ਿਆਰ ਮਡ੍ਹੀਰ ਵੀ ਮੂਰਖ ਬਣਨ ‘ਤੇ ਨਰਾਜ਼ ਨਹੀ ਹੁੰਦੀ,ਸਗੋਂ ਹੱਸਦੀ ਹੈ।ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਵਧਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਾਬਿਲੇ-ਤਰੀਫ਼ ਹੈ।ਭਾਂਵੇ ਜਨਮੇ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਘੱਟ ਪੜ੍ਹੇ ਲਿਖੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹੈ,ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ‘ਤੇ ਚਲਾਕ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵੱਧ ਹੈ।ਕੁਝ ਗਰੀਬ ਲੋਕ ਤਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਸਿਰਫ ਸਿੱਦੇ-ਸਾਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਿੱਦੇ-ਸਾਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਅੱਜ ਮੂਰਖ ਬਣਾਉਣ ਤੇ ਤੁਲੇ ਹੋਏ ਹਨ।
ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸਿਆਸਤ ਅਤੇ ਮੰਡੀ ਦੇ ਰੁਝਾਨ ਦੀ ਲਹਿਰ ਅਨੁਸਾਰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਏਨੀ ਬੇਲਗਾਮ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੂਝਵਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਊਠ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਜੀਰੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ।ਅਮਰ ਬਲਵਾਸ ਜੀਵ ਕੁਫਰ ਬੁੱਧੀਮਾਨਾਂ ਨਾਲੋ ਵੱਧ ਅਟੱਲ ਹਨ,ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ,ਇਸ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਹਰ ਪਾਸੇ ਮਿਲਾਵਟ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਕਾਰਨ ਬੁੱਧੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ।ਕਥਿਤ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਹੈ।ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਵੀ ਬਦਨਾਮ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ,ਪਰ ਚੰਗੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੂਰਖਤਾ ਦਾ ਸੁਭਾਅ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵਿਗੜਿਆ ਨਹੀ ਹੈ।ਅੱਜ ਵੀ ਮੂਰਖਤਾ ਦੀ ਸ਼ੁਧਤਾ ਦਾ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਹੈ।ਜੇਕਰ ਮੂਰਖਤਾ ਦਾ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਪਹਿਲੀ ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਗਰੈਂਡ ਫੂਲਜ਼ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਦਾ ਅਯੋਜਨ ਕਰਨ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਏਨਾ ਜੋਰਦਾਰ ਨਾ ਹੁੰਦਾ।ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਮਖੌਟੇ ਪਾ ਕੇ ਸਿੰਗ ਮਟਕਾਉਣ ਵਾਲੇ,ਸੁੱਕੇ ਫਟੇ ਬਾਂਸ ਨੂੰ ਵੀ ਬੰਸਰੀ ਦੇ ਖਿਤਾਬ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਮਾੜਾ,ਬਦਨਾਮ ਨੂੰ ਮਸ਼ਹੂਰ,ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਅਮੀਰ,ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਗਿੱਦੜ ਭਰਿਆ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।ਜਿਵੇਂ ਪਤਨੀ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ-ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਬਲਾਉਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹੋ ਆਖਦੀ ਹੈ,‘ਉਏ,ਤੂੰ ਕਿੰਨਾ ਮੂਰਖ ਆਦਮੀ ਹੈ,ਫਿਰ ਇਕ ਹੰਕਾਰੀ ਸਵੈਮਾਣ ਵਾਲਾ ਪਤੀ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਸਿੰਗਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਅਤੇ ਤਾਹਨੇ ਮਾਰਦਾ ਹੈ।
ਕਈ ਵਾਰ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਚਲਾਕੀ ਵੀ ਮੂਰਖਤਾ ਸਾਬਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਦੀ ਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਮੈਂ ਹਾਂ,ਜਿਸ ਲਈ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਦਾ ਸਥਾਨ ਹੀ ਘਟਨਾ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ।ਮੈਰਿਜ਼ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਇਕ ਲਾੜੇ ਨੇ ਲਾੜੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਿਹਾ ਸੀ,‘ਅੰਕਲ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਚ ਸਾਡੇ ਲਾੜੇ ਦਾ ਵਾਜਾ ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਵੱਜਦਾ ਹੈ।’ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ,ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸਿਆਣੇ ਛੋਲਿਆਂ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ‘ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਅਤੇ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਪਰ ਮੇਰੀ ਮੂਰਖਤਾ ਨੇ ਮੇਰੀ ਚੁਤਰਾਈ ਦੇ ਸਾਰੇ ਭਰਮ ਨਾਸ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।ਵਿਦਾਈ ਦੇ ਸਮੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਕੁਆਰੀ ਸੁਦਰਸ਼ਨਾ ਭਰਜਾਈ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤਾਕੀਦ ਕੀਤੀ, ‘ਜੀਜਾਸ਼੍ਰੀ,ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਓ,ਉਥੇ ਸਾਡੀ ਕੁੱਲ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕਣਾ ਹੈ,ਤਾਂ ਜੋ ਬੁਢਾਪੇ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਰਾਣੀ ਦੇ ਮਨ ਦਾ ਰਾਜਾ ਬਣੇ ਰਹੋ?ਮੈਂ ਬੜੀ ਸਾਵਧਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ।ਫੁਲਾਂ ਨਾਲ ਸਜਾਈ ਇਕ ਵੱਡੀ ਸਾਰੀ ਟੋਕਰੀ ਉਲਟਾ ਫ਼ਰਸ਼ ‘ਤੇ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਸੀ।ਉਸ ਉਤੇ ਇਕ ਅਦਭੁਤ ਸੁੰਦਰ ਚੁੰਨਰ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ,ਬਹੁਤ ਭਾਵੁਕ ਹੋ ਕੇ,ਮੈ ਆਪਣੀ ਪੱਗ ਤੇ ਜੁੱਤੀ ਲਾ ਕੇ,ਮੱਥਾ ਟੇਕਣ ਦੀ ਮੁਦਰਾ ਵਿੱਚ ਬਿਸਤਰੇ ਵਾਂਗ ਵਿਛਾਇਆ,ਆਪਣੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਉਸ ਰੱਬੀ ਟੋਕਰੇ ਨਾਲ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਛੂਹਣ ਲੱਗਾ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਕੌ ਹੋਇਆ ਕਿ ਬੁਲਬੁਲ ਵਰਗੀ ਭਰਜਾਈ ਨੇ ਕਰੇਟ ਉਲਟਾ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੇਖ ਕੇ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਿਆ।ਉਥੇ ਸਾਡੀ ਨਵ-ਜਨਮੀ ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਦੀਆਂ ਚੱਪਲਾਂ ਕੁਲਦੇਵੀ ਦੇ ਨਾਂ ‘ਤੇ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ।ਥੋੜ੍ਹੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਨੂੰਹ ਨੇ ਲਿਲੀ ਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਂਗ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਤਾੜ੍ਹੀਆਂ ਵਜਾਈਆਂ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮੈ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਮਰ ਭਰ ਮੂਰਖ ਸੇਵਕ ਬਣੇ ਰਹਿਣਾ ਯਕੀਨੀ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ,ਮੂਰਖ ਦਿਵਸ ਦੇ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ,ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਮੂਰਖਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਹਾਨ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਜੇ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਦੌਲਤ ਕੌਣ ਮੰਗਦਾ?ਉਹੀ ਮੂਰਖਾਂ ਤੋਂ ਬਿੰਨਾਂ,ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਅਤੇ ਚਲਾਕ ਵੀ ਆਪਣੀ ਉੱਤਮਤਾ ਕਿਵੇਂ ਅਤੇ ਕਿਸ ਉਤੇ ਸਾਬਤ ਕਰਨਗੇ?ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰੋਗੀਆਂ ਲਈ ਅਨਾਰ ਜਰੂਰੀ ਹੈ,ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੂਰਖਾ ਦਾ ਸਵਾਗਤ,ਪ੍ਰਸੰLਸਾ,ਹੁਸਿਆਰੀ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।ਅਗਿਆਨੀ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀਮਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਵੱਧਦੀ ਹੈ।ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਮੂਰਖ ਦਿਵਸ(ਇਕ ਅਪ੍ਰੈਲ)ਨੂੰ ਵੀ ਮੂਰਖਾ ਪ੍ਰਤੀ ਧੰਨਵਾਦ ਵਜ਼ੋਂ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਰ
9417600014
‘ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
