ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀ ‘ਤੇ ਤਲਾਕ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ-ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ

(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ)  ਸਮਕਾਲੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਵਿੱਚ, ਪਰਿਵਾਰਕ ਢਾਂਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਆਈਆਂ ਹਨ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਵਿਕਸਤ ਹੋਈ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰਵਾਇਤੀ ਢਾਂਚੇ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਮਾਪੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਬੰਧਨ ਨੂੰ ਇਤਿਹਾਸਕ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਕੁਝ ਦਹਾਕੇ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕ ਵਿਆਹਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਇਸਦਾ ਅਸਲ ਅਰਥ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਲੋਕ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਦੇ ਸਨ।

ਵਿਆਹ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ ਹੈ – ਹਮੇਸ਼ਾ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਰਹਿਣਾ, ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਲਈ ਮੌਜੂਦ ਰਹਿਣਾ, ਸਹੁਰਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਤਾਅਨਿਆਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰਨਾ, ਅਣਕਹੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਜਾਂ ਕੰਮਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨਾ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਖਾਸ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਵਾਉਣਾ ਜੋ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਨਾਲ ਏਕਤਾ ਦੀ ਭਾਵਨਾ, ਆਪਣਾ ਪਨ, ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਸਾਥੀ ਹੋਣ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਸੀ।

ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਭਾਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਅੰਤਮ ਟੀਚਾ ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਇਕੱਠੇ ਨਿਭਾਅ ਲੈਂਦੇ ਸਨ ਘਰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਮਾਂ-ਬਾਪ ਦੀ, ਸੁਹਰੇ ਘਰ ਤੇ ਬੱਚਿਆ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੀਵਨ ਲੰਘਾ ਲੈਂਦੇ ਸਨ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਆਹੇ ਰਹਿਣ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖ ਹੋਣਾ ਲੋਚਦੇ ਸਨ। ਤਲਾਕ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਰਜਿਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੇ ਡਰ ਕਾਰਨ ਖੁਸ਼ ਰਹਿਣਾ ਸਿੱਖ ਜਾਂਦੇ ਸਨ।

ਜਿਥੇ ਕਿ ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਜੋੜੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਭਰੇ ਮੌਕਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਹਿ-ਰਹਿਣ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਨ ਵੱਲ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਕਦਮ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨ ਲਈ ਆਸ਼ਾਵਾਦ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਨਿਵਾਸ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਕਦਮਾਂ ਦੀਆਂ ਨਰਮ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਨਾਲ ਗੂੰਜਦੇ ਹੋਏ ਘਰ ਵਿਚ ਚਹਿਲ – ਪਹਿਲ ਦੀ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ। ਇਸ ਸਭ ਵਿਚ ਸ਼ੁਭਚਿੰਤਕਾਂ, ਜਾਣ-ਪਛਾਣ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ, ਸਦਭਾਵਨਾ ਦੇ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ, ਅਤੇ ਜੋੜੇ ਦੇ ਆਪਣੀ ਸਾਂਝੇਦਾਰੀ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।

20ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਸ਼ਵਵਿਆਪੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਰਵਾਇਤੀ ਘਰੇਲੂ ਔਰਤਾਂ ਤੋਂ ਦੋਹਰੀ-ਆਮਦਨੀ ਭਾਈਵਾਲੀ ਵੱਲ ਬਦਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਾਪੇ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਨੌਕਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਹੋਏ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਵਿੱਤੀ ਸਥਿਰਤਾ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਸੀਮਤ ਸਮਾਂ ਨਾ ਦੇਣ ਕਾਰਨ ਲੋੜੀਂਦੇ ਗਿਆਨ ਜਾਂ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਉਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਅਤੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ, ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ, ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਰੁਕਾਵਟ ਦੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ, ਫਿਲਮਾਂ, ਪਦਾਰਥ, ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਰਿਸ਼ਤੇ, ਮੋਬਾਈਲ ਤਕਨਾਲੋਜੀ ਅਤੇ ਬਾਲਗ ਸਮੱਗਰੀ ਸਮੇਤ ਬਾਹਰੀ ਕਾਰਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦਾ ਪੀੜ੍ਹੀ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਘੱਟਦੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ, ਨੌਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਅਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਬੰਦਨਾਂ ‘ਚ  ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੀ ਘਾਟ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਜਿਨਸੀ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਵਿਆਹ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਪਲੇਟਫਾਰਮਾਂ ‘ਤੇ ਅੱਜ ਕਲ੍ਹ ਆਮ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਲਿਵ-ਇਨ ਰਿਲੇਸ਼ਨਸ਼ਿਪ ਦੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਚਨਬੱਧਤਾਵਾਂ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਅਤੇ ਨੌਜਵਾਨ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ ਮੌਕਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਅਨੁਕੂਲਤਾ ਦੀ ਡੂੰਘੀ ਸਮਝ ਦੀ ਘਾਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਅਤੇ ਪੜਚੋਲ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਮਾਪੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਿੱਖ ਕੇ ਬੱਚੇ ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰ ਸਕਣ।

ਫਿਰ ਵੀ, ਸਮਕਾਲੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ, ਪਰਿਵਾਰਕ ਬੰਧਨਾਂ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਵਧਦੀ ਹੀ ਅਸੰਭਵ ਜਾਪਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਵਧਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦੂਰੀ ਬਣ ਰਹੀ ਹੈ। ਤਲਾਕ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵੱਧ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਸਹਿ-ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਪ੍ਰਬੰਧ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਲਈ ਬੇਅਸਰ ਸਾਬਤ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਸਾਥੀ ਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਕਤਲ ਦੀਆਂ ਦਰਾਂ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਪੱਧਰ ‘ਤੇ ਹਨ। ਮੌਜੂਦਾ ਅਰਾਜਕਤਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਦੂਰੀ ਸਮਕਾਲੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਵਰਤਾਰਾ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਸਤ੍ਹਾ ਦੇ ਹੇਠਾਂ, ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਜੋ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਅਖਿਰ ਕਦ ਤੱਕ?

ਇਹ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ – ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਮਾਜਿਕ ਉਮੀਦਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।

ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਰਿਵਾਰਕ ਦੂਰੀ ਅਕਸਰ ਨੌਜਵਾਨ ਬਾਲਗਾਂ ਨੂੰ ਉਲਝਣ ਅਤੇ ਦੁੱਖ ਦੇ ਇੱਕ ਨਿਰੰਤਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਗੁਜ਼ਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਾਪੇ ਤਲਾਕ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਵੱਖ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਬੱਚੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਨੁਕਸਾਨ, ਇਕ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ, ਬੇਇੱਜ਼ਤੀ,  ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਹ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਵਰਗੇ ਮਾਹੌਲ ਵਿਚ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਇਕ ਹਿਸੇ’ਚ ਉਹ ਲੋਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਸਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ, ਜਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਾਹੌਲ ਜਿਹਨਾਂ ਵਿਚ ਟਿਚਰਾਂ – ਤਾਹਨੇ – ਮਿਹਨੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਜੀਣਾ ਹਰਾਮ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਇਹ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਅਕਸਰ ਤੇਜ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਜਾਂ ਦੋਵੇਂ ਮਾਪੇ ਨਵੇਂ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਬੱਚੇ ਅਸਵੀਕਾਰ ਅਤੇ ਤਿਆਗ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਤਲਾਕ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹਨ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਸੰਬੰਧੀ ਵੱਡੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਪੈਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਕਸਰ, ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕੱਲਤਾ ਵਿੱਚ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆ ਤੱਕ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।

ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਪਰਿਵਾਰਕ ਦੂਰੀ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਮਨੁੱਖੀ ਇੱਛਾ, ਪਿਆਰ, ਅਰਥਪੂਰਨ ਹੋਂਦ ਦੀ ਭਾਵਨਾ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਖਾਸ ਹਾਲਾਤਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਯੰਤਰਣ ਰੱਖਣ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਨਵੀਂ ਪਨੀਰੀ ਇਹਨਾਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾਵਾਂ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਆਪਣੀ ਪਛਾਣ ਨਾਲ ਜੂਝਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੋਂਦ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਧਾਰਨਾ ਬਾਰੇ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤਤਾ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ, ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਕਾਰਨ ਸਥਿਤੀ ਹੋਰ ਵੀ ਵਿਗੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਟੁੱਟੇ ਹੋਏ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਇਕੱਲੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਾਲੇ ਗਏ ਬੱਚਿਆ ਪ੍ਰਤੀ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਵੈ-ਨਿਰਭਰਤਾ ਵਧੇਰੇ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਥੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਪਿਛੋਕੜ ਵਾਲੇ ਕਿਸ਼ੋਰ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀਆਂ ਲੈਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਵਿਅਕਤੀ ਖੁਦਮੁਖਤਿਆਰੀ ਲਈ ਯਤਨਸ਼ੀਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਦੇ ਮੌਕੇ ਲੱਭਦੇ ਹਨ।

ਵਿਆਹ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਨਾਲ ਬੱਚਿਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸ਼ੋਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ ਵਧ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਮਰ, ਲੰਿਗ, ਜਾਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪਿਛੋਕੜ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਵਧਦੀਆਂ ਮਨੋਵਿਿਗਆਨਕ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਧਿਐਨ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡਿਪਰੈਸ਼ਨ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਲਨ ਖਾਸ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਵੱਧ ਹੁੰਦਾ  ਹੈ।

ਤਲਾਕਸ਼ੁਦਾ ਘਰਾਂ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਨੀਵੇਂ  ਪੱਧਰ ਦੇ ਵਿਦਿਅਕ ਨਤੀਜੇ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਫਿਰ ਵੀ, ਖੋਜੀਆਂ ਨੇ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਤਲਾਕ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਖਾਸ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਆਧਾਰ ‘ਤੇ ਅਕਾਦਮਿਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।

ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਅਚਾਨਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਵਿਿਦਅਕ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਲਾਕ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਅਕਾਦਮਿਕ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਜਿਹੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।

ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਥਿਤੀ ਹੋਰ ਵੀ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰਕ ਅਤੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਅਕਸਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸਿਹਤ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਡੂੰਘੀ ਉਦਾਸੀ, ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਸੰਭਾਵੀ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਨਵੀਂ ਪਨੀਰੀ ਸਬੰਧ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਨਾ ਕਰ ਪਾਉਣ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧ ਖਤਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਇਹ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਹੈ।

ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਕ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਏ ਗਏ ਮਨੋਵਿਿਗਆਨਕ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ‘ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਚੁਣੌਤੀਪੂਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਘਾਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਕਲੰਕ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅਯੋਗਤਾ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣਾ ਨੌਜਵਾਨ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੀ ਸਥਾਈ ਰਿਸ਼ਤੇ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹ ਵਿੱਚ ਪਰਿਿਣਤ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samaj