ਕਵਿਤਾਵਾਂ

(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ) 
ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ 
———————-
ਪੈਸਾ ਕਲਯੁਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੋਇਆ ,
ਮਾੜੇ ਬੰਦੇ ਦੇ ਐਬ ਲਕੋਅ ਜਾਂਦੈ  ।
ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਲੁਕਾਅ ਲਈਏ ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ,
ਦੁੱਖ ਸੁੱਖ ਫੇਰ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ‌ ਜਾਂਦੈ  ।
ਸ਼ਕਲ ਸੂਰਤ ਤਾਂ ਮੋਹੇ ਜਾਂ ਨਾ ਮੋਹੇ  ,
ਗੁਣ ਬੰਦੇ ਦਾ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਮੋਹ ਜਾਂਦੈ  ।
ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਸਿਆਣਿਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ,
ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ ਨਈਓਂ ਜਾਂਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੈ ।
ਡੰਡਾ ਪੀਰ ਵਿਗੜਿਆਂ ਦਾ
—————————-
ਮਾਪੇ  ਸੌ  ਸੌ  ਸੁੱਖਣਾ  ਸੁੱਖਦੇ  ਨੇ ,
ਬੱਚੇ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਸੀਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਏਕਾ ਹੋਵੇ ਨਾ ਮਾੜੂਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਦਾ ,
ਤਕੜਾ ਤਕੜੇ ਨਾਲ਼ ਸਦਾ ਖੰਡ ਖੀਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਜਾਤ ਪੁੱਛੇ ਨਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਰਕਰਾਂ ਦੀ  ,
ਪੁੱਤਰ ਨੇਤਾ ਦਾ ਜਿੱਤ ਵਜ਼ੀਰ ਹੁੰਦਾ  ।
ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਸਿਆਣਿਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ ,
ਵਿਗੜੇ ਤਿਗੜਿਆਂ ਦਾ ਡੰਡਾ ਪੀਰ ਹੁੰਦਾ ।
ਜੀਹਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਸੋਟੀ 
————————-
ਜੀਹਦੇ  ਕੋਲ਼  ਜ਼ਮੀਨ , ਜਾਇਦਾਦ , ਪੈਸਾ ,
ਉਹਦੀ ਚੰਗੀ ਮਾੜੀ ਸਾਰੀ ਕੱਜ ਹੁੰਦੀ ।
ਜੀਹਦੇ ਹੱਥ ਤਾਕਤ ਜੀਹਦੇ ਹੇਠ ਕੁਰਸੀ ,
ਉਹਦੀ ਕੱਲ੍ਹ ਹੁੰਦੀ ਉਹਦੀ ਅੱਜ ਹੁੰਦੀ ।
ਮੁੰਡਾ ਵਰਕਰਾਂ ਦਾ ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ,
ਕੁੜੀ ਲੀਡਰਾਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਜੱਜ ਹੁੰਦੀ  ।
ਸੱਚ ਕਿਹਾ ਸਿਆਣਿਆਂ ਬੰਦਿਆਂ ਨੇ  ,
ਜੀਹਦੇ ਹੱਥ ਸੋਟੀ ਉਹਦੀ ਮੱਝ ਹੁੰਦੀ  ।
( ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ” ਪੱਥਰ ‘ਤੇ ਲਕੀਰਾਂ ” ਵਿੱਚੋਂ )
 ਮੂਲ ਚੰਦ ਸ਼ਰਮਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ,
ਪੰਜਾਬੀ ਸਾਹਿਤ ਸਭਾ ਧੂਰੀ ਜਿਲ੍ਹਾ ਸੰਗਰੂਰ ।
9914836037
Previous articleਸ਼ੁੱਧ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਵੇਂ ਲਿਖੀਏ? ਦੋ ਅਤੇ ਚਾਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਬਣੇ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦ
Next articleਦੀਵਾਲੀ ਮੌਕੇ ਵਿਸ਼ੇਸ ਆਰਟੀਕਲ ਛਾਪਣ ਦੀ ਬੇਨਤੀ। ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ ਬਨਾਮ ਦੀਵਾਲੀ