ਮਿੰਨੀ ਕਹਾਣੀ – ਕੰਮ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ

(ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ) ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਗੇਟ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਮੋਸੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਸੀ, ਕੰਪਨੀ ਦੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਅਕਸਰ ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਸਮੇਂ ਸਮੋਸੇ ਖਾਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਸਨ।
 ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੰਪਨੀ ਦਾ ਇੱਕ ਮੈਨੇਜਰ ਸਮੋਸੇ ਖਾਣ ਸਮੇਂ ਮਜ਼ਾਕ ਦੇ ਮੂਡ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ।
 ਮੈਨੇਜਰ ਨੇ ਸਮੋਸੇਵਾਲਾ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਯਾਰ ਗੋਪਾਲ, ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸੰਭਾਲਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਮੋਸੇ ਵੇਚ ਕੇ ਆਪਣਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ? ਸੋਚੋ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਇਸ ਕੰਪਨੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਹੁੰਦੇ ? ਅੱਜ.. ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ ਮੈਨੇਜਰ ਹੁੰਦੇ …..
 “ਸਮੋਸੇ ਵਾਲੇ ਗੋਪਾਲ ਨੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸੋਚਿਆ, ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਸਰ, ਇਹ ਮੇਰਾ ਕੰਮ ਤੁਹਾਡੀ ਨੌਕਰੀ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਹੈ, 10 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਟੋਕਰੀ ਵਿੱਚ ਸਮੋਸੇ ਵੇਚਦਾ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਹਰ ਮਹੀਨੇ ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਕਮਾਉਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਤਨਖਾਹ 20 ਹਜ਼ਾਰ ਸੀ, ਇਨ੍ਹਾਂ 10 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਤੁਸੀਂ ਸੁਪਰਵਾਈਜ਼ਰ ਤੋਂ ਮੈਨੇਜਰ ਬਣ ਗਏ ਹੋ ਅਤੇ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ 40,000 ਮਹੀਨਾ ਕਮਾ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ।
 ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਂ 2,00,000 ਪ੍ਰਤੀ ਮਹੀਨਾ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਸਰ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰਿਓ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਹ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਕਾਰੋਬਾਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ।
 ਬਹੁਤ ਜੱਦੋ ਜਹਿਦ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਇਸ ਮੁਕਾਮ ਤੇ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਜਿੰਨ੍ਹੀ ਜੱਦੋ ਜਹਿਦ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮੇਰੀ ਦੁਕਾਨ ਮਿਲੇਗੀ, ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਲਾਭ ਉਠਾਉਣਗੇ।
 ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਬੇਟੇ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੋਸਟ ‘ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾ ਸਕਦੇ.. ਉਸਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਜ਼ੀਰੋ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ.. ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਾਂਗ ਹੀ ਸੇਵਾਮੁਕਤੀ ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਵੇਗਾ ਜਿੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਹੁਣ ਹੋ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੇਰਾ ਬੇਟਾ ਇਧਰੋਂ-ਉੱਧਰ ਵਪਾਰ ਕਰੇਗਾ.. ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਜਾਵਾਂਗੇ.. ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ ਕਿ ਕਿਸਦਾ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਹੁਨਰ ਬਰਬਾਦ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ?
 “ਮੈਨੇਜਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਮੋਸਿਆਂ ਦੇ 20 ਰੁਪਏ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕੁਝ ਕਹੇ ਉਥੋਂ ਚਲੇ ਗਏ..!
 ਜਸਵਿੰਦਰ ਪਾਲ ਸ਼ਰਮਾ 
 ਸਸ ਮਾਸਟਰ 
 ਪਿੰਡ ਵੜਿੰਗ ਖੇੜਾ 
 ਤਹਿਸੀਲ ਮਲੋਟ 
 ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਸ੍ਰੀ ਮੁਕਤਸਰ ਸਾਹਿਬ 
ਸਮਾਜ ਵੀਕਲੀ’ ਐਪ ਡਾਊਨਲੋਡ ਕਰਨ ਲਈ ਹੇਠ ਦਿਤਾ ਲਿੰਕ ਕਲਿੱਕ ਕਰੋ
https://play.google.com/store/apps/details?id=in.yourhost.samajweekly
Previous articleਈ ਟੀ ਟੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦੇ ਸੂਬਾਈ ਆਗੂ ਰਸ਼ਪਾਲ ਸਿੰਘ ਵੜੈਚ ਨੂੰ ਸਦਮਾ, ਚਾਚੇ ਦਾ ਦਿਹਾਂਤ ,ਵੱਖ ਵੱਖ ਆਗੂਆਂ ਤੇ ਅਹਿਮ ਸ਼ਖਸ਼ੀਅਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਦੁੱਖ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ
Next articleGrieving the Loss of Sher Singh: A Sanitation Warrior