” ਭਗਤ ਸਿੰਘ “

28 ਸਤੰਬਰ 1907 ਨੂੰ ਜੰਮਿਆ ‘ਭਗਤ ਸਿੰਘ ‘,

23 ਮਾਰਚ 1931 ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਕੌਮ ਲਈ ਫਾਂਸੀ ਚੜਿਆ ਭਗਤ ਸਿੰਘ

ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਰਿਆ ਨਹੀਂ ,

ਭਗਤ ਸਿੰਘ 1931 ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਹਰ ਸਾਲ ਵਾਪਿਸ ਅਉਂਦਾ ਹੈ

23 ਮਾਰਚ ਜਾਂ 28 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ,

ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਪੁਤਲਿਆਂ ‘ਚ

ਜਾਂ ਸੰਗਮਰਮਰ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ‘ਚ ,

ਭੀੜੇ – ਭੀੜੇ ਬਾਜ਼ਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂ  ” Times Of India ” ਜਹੇ ਵੱਡੇ-ਵੱਡੇ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ;

ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਕੇਸਰੀ ਪੱਗ ਬੰਨਦਾ ਹੈ ,

ਜੋ ਕਿਸੇ ਨਾਮੀ ਤੇ ਮਹਿੰਗੇ Brand ਦੀ ਜੀਨ ਤੇ ਸ਼ਰਟ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ ,

ਕਿਸੇ ਰੋਹਬਦਾਰ ਵੈਲੀ ਵਾੰਗੂ ਮੁੱਛਾਂ  ਨੂੰ ਤਾਅ ਦੇਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ,

ਜਿਸ ਦੇ ਖੱਬੀ ਸਾਇਡ ਡੱਬ ਵਿੱਚ ਛੇ ਗੋਲੀਆਂ ਵਾਲਾ ਅੰਗਰੇਜੀ ਰਿਵਾਲਵਰ ਪਾਇਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ,

ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਵੱਡੀਆਂ-ਵੱਡੀਆਂ ਮੋਟਰ ਗੱਡੀਆਂ ਉੱਪਰ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਵੱਟ ਦਿੰਦਾ ਖੜਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ,

ਅਕਸਰ ਘਰਾਂ ਦੀਆਂ ਦੀਵਾਰਾਂ ‘ਤੇ ,

ਸਕੂਟਰ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀਆਂ ਨੰਬਰ ਪਲੇਟਾਂ ‘ਤੇ ਖੜਾ ,

ਜੰਮਦੀ ਹੋਈ ਧੂੜ ਦਾ ਭਾਗੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ,

ਇਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਹਰ ਸਾਲ ਹਰ ਵਾਰ 23 ਮਾਰਚ ਜਾਂ 28 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਹੀ ਅਉਂਦਾ ਹੈ ,

ਜੋ ਆਪਣੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਬਣੇ ਹੋਏ ਬੁੱਤਾਂ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਮਿੱਟੀ ਦੀ ਗਰਦ ਝਾੜ੍ਹ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ,

ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਤੇ ਸੋਚ ਨੂੰ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਜੰਗਾਲ ਨਹੀਂ ,

ਇਸ ਦਿਨ ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਅਉਂਦਾ ਹੈ ਗੀਤਾਂ ਤੇ ਮੂਵੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬੜੀ ਲੜਾਕੀ ਤੇ ਬਦਲਾਖੋਰੀ ਦੀ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ;

ਆਖਿਰ ਉਹ  ” ਭਗਤ ਸਿੰਘ ” ਫਿਰ ਕੌਣ ਸੀ

ਜੋ ਖੱਦਰ ਦੇ ਬਣੇ ਕੁੜਤੇ ਪਾਉਂਦਾ ਸੀ ,

ਪੱਗ ਬੰਨਦਾ ਸੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਡਾਕੂਆਂ ਵਾਂਗ ਲੜ ਛੱਡਵੀਂ ਨਹੀਂ ,

ਹਥਿਆਰ ਰੱਖਦਾ ਸੀ ਪਰ ! 9 M:M   ਦਾ ਪਿਸਟਲ ਜਾਂ ਰਿਵਾਲਵਰ ਨਹੀਂ ,

ਸਗੋਂ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ ਕਲਮ ਦਾ ,

ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ” ਆਜ਼ਾਦ ਭਾਰਤ ” ਦੇ ਆਜ਼ਾਦ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ,

ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਆਪਣੇ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਲੜਦੇ ਕਿਸਾਨ ,ਮਜਦੂਰਾਂ ਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਮੋਢੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਜੋੜ ਕੇ ਖੜਦਾ ਸੀ ,

ਉਹ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਆਪਣੀ ਕੈਦ ਦੇ ਆਖਰੀ ਸਮੇਂ ,

ਫਾਂਸੀ ਚੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ,

ਜੇਲ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਆਖਰੀ ਕਿਤਾਬ ਦੇ ਆਖਰੀ 2 ਪੰਨੇ ,ਮੁੜ ਆਕੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ;

ਪਰ ! ਅਫਸੋਸ ਇਹ ਹੱਕ ਸੱਚ ਲਈ ਲੜਨ ਵਾਲਾ ਤੇ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਲਈ ਖੜਨ ਵਾਲਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਨਾ ਤਾਂ ਹੁਣ ਸਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ

ਨਾਂ ਹੀ ਸਾਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ,

ਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਸਿਖਿਆ ਤੇ ਗਿਆਨ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚ ਸਾਨੂੰ ਪਸੰਦ ਆਈ ,

ਸਾਨੂੰ ਤਾਂ ਪਸੰਦ ਅਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਿਰਫ Branded ਕੱਪੜੇ ਪਾਉਣ ਵਾਲਾ ,ਲੜ ਛੱਡਵੀਂ ਪੱਗ ਬੰਨਕੇ ਮੁੱਛਾਂ ਨੂੰ ਤਾਅ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਭਗਤ ਸਿੰਘ ,

ਜਿਸ ਦੀ ਖੱਬੀ ਸਾਇਡ 9:MM ਦਾ ਰਿਵਾਲਵਰ ਜਾਂ ਪਿਸਟਲ ਟੰਗਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ …..!! “